Giulio Cesare Aranzi
Giulio Cesare Aranzi, nado en Boloña en 1530 e finado en 1589, tamén coñecido como Giulio Cesare Aranzio, Julius Caesar Aranzi e Arantius, foi un médico e anatomista italiano.
| Nome orixinal | (it) Giulio Cesare Aranzio  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 1530 Boloña |
| Morte | 7 de abril de 1589 (58/59 anos) Boloña |
| Datos persoais | |
| Educación | Universidade de Boloña Universidade de Padua |
| Actividade | |
| Ocupación | médico , cirurxián , profesor universitario , neurocientífico , anatomista |
| Empregador | Universidade de Boloña |
| Profesores | Bartolomeo Maggi (en)  |
| Alumnos | Gaspare Tagliacozzi (pt) |
| Lingua | Lingua latina |
Traxectoria editar
Traballou como mestre en Boloña e Padua e foi o médico persoal do papa Xulio III.
Foi unha figura moi relevante no campo da anatomía e describiu por primeira vez un gran número de peculiaridades anatómicas dos fetos, en particular o conduto de Aranzi que une a vea umbilical e a vea cava inferior.[1] É pioneiro nas descricións anatómicas en relación cos procesos patolóxicos.
Traballos publicados editar
- De humano foetu opusculum, Roma, 1564; 32: De formato foetu. Bononiae, J. Rubrius, 1564; Venecia, 1571; Basilea, 1579.
- De tumoribus secundum locus affectum. Boloña, 1571.
- In Hippocrates librum de vulneribus capitis. Leiden, 1580.
- Observationes anatomicae. Basilea, 1579; Venecia 1587.
Estes traballos foron publicados xuntos en 1587 en Venecia:
- De tumoribus prater naturam secundum locos affectus liber.
- De humano foetu liber.
- Anatomicarum observationum liber.
Notas editar
- ↑ "Giulio Cesare Aranzi". L'Enciclopèdia.cat. Barcelona: Grup Enciclopèdia Catalana.
Véxase tamén editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Giulio Cesare Aranzi |