Gaston Bachelard, nado en Bar-sur-Aube o 27 de xuño de 1884 e finado en París o 16 de outubro de 1962, foi un filósofo da ciencia e da poesía francés.
Gaston Bachelard |
Biografía |
---|
Nacemento | 27 de xuño de 1884 Bar-sur-Aube, Francia |
---|
Morte | 16 de outubro de 1962 (78 anos) 9.º arrondissement de Paris, Francia (pt) |
---|
Lugar de sepultura | Bar-sur-Aube |
---|
|
|
Profesor universitario Universidade de París |
---|
|
|
1940 – 1955 ← Abel Rey (pt) – Georges Canguilhem (pt) → |
|
|
Datos persoais |
---|
País de nacionalidade | Francia |
---|
Educación | Faculty of Arts of Paris (en) - doutoramento (–1927) |
---|
Director de tese | Léon Brunschvicg (pt) e Abel Rey (pt) |
---|
Actividade |
---|
Campo de traballo | Filosofía da ciencia e estética |
---|
Ocupación | filósofo , employee of a public institution (en) , matemático , físico , profesor universitario , poeta , escritor , teórico literario |
---|
Empregador | Faculty of Arts of Paris (en) Universidade Harvard Postes, télégraphes et téléphones (en) |
---|
Membro de | |
---|
Movemento | Epistemologia histórica (pt) |
---|
Profesores | Abel Rey (pt) |
---|
Alumnos | Cornelius Castoriadis e Michel Adam (pt) |
---|
Influencias | |
---|
Lingua | Lingua francesa |
---|
Carreira militar |
---|
Rango militar | second lieutenant (en) |
---|
Conflito | Primeira guerra mundial |
---|
Obra |
---|
Obras destacables |
Doutorando | René Taton (pt) e Maurice Daumas (pt) |
---|
Familia |
---|
Fillos | Suzanne Bachelard (pt) |
---|
Premios |
|
|
|
Bachelard traballou en correos en París antes de estudar física e interesarse pola filosofía. Entre 1930 e 1940 foi profesor en Dijon.
Os estudos de Bachelard na historia e filosofía da ciencia como Le nouvel esprit scientifique e La formation de l'esprit scientifique baseáronse na súa visión da epistemoloxía histórica como unha clase de psicanálise da mente científica. Opúxose ao positivismo e ao neokantismo cun racionalismo no senso cartesiano, a ciencia constrúese contra a evidencia, contra as ilusión do coñecemento inmediato, é nese senso que fala dunha filosofía do non.