Francisco de Paula Santander
Francisco José de Paula Santander Omaña, nado en Villa del Rosario de Cúcuta o 2 de abril de 1792 e finado en Bogotá o 6 de maio de 1840, foi un militar e político colombiano, soado pola súa participación no proceso de independencia respecto do Imperio Español.
| Francisco de Paula Santander | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 2 de abril de 1792 e 20 de abril de 1792 |
| Lugar de nacemento | Villa del Rosario |
| Falecemento | 6 de marzo de 1840 |
| Lugar de falecemento | Bogotá |
| Causa | colelitíase |
| Soterrado | Central Cemetery of Bogotá |
| Nacionalidade | Colombia |
| Alma máter | Universidade de Santo Tomás e St. Bartholomew Major College |
| Ocupación | político |
| Cónxuxe | Sixta Pontón de Santander |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Santander participou na guerra que se librou contra as forzas centralistas en 1813. Máis tarde foi un dos principais organizadores da campaña de resistencia contra a reconquista española, que deu a liberdade definitiva á Nova Granada. Tamén, interveu nas concluíntes batallas do Pantano de Vargas e de Boyacá, en 1819.[1]
Coñecido como O Home das leis e o Organizador da vitoria, Santander foi Vicepresidente da Gran Colombia no período de 1819 a 1827 (Encargado do poder executivo) e Presidente da República da Nova Granada entre 1832 e 1837.[2]
Santander construíu o primeiro sistema de educación pública de Colombia ó pular pola creación de escolas e universidades.[3]
NotasEditar
- ↑ "General Francisco de Paula Santander". 29 de xullo de 2009. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2016. Consultado o 29 de xullo de 2009.
- ↑ "Museo Francisco de Paula Santander". Consultado o 24 de xuño de 2016.
- ↑ "Francisco De Paula Santander". 13 de xullo de 2010.