Francesc Alomar
Francisco Alomar Florit, nado en Sineu (Mallorca) o 23 de decembro de 1928 e finado en Gustei (Coles) o 9 de agosto de 1955, foi un ciclista profesional español, alcumado o camiñante solitario.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 23 de decembro de 1928 Sineu, España |
| Morte | 9 de agosto de 1955 (26 anos) Gustei, España |
| Causa da morte | Caída de altura |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | ciclista |
| Lingua | Lingua castelá e lingua catalá |
| Deporte | ciclismo de competición |
| Familia | |
| Irmáns | Jaume Alomar Florit (en)  |
Traxectoria editar
Comezou a andar en bici de forma habitual mentres facía o servizo militar, para desprazarse ao cuartel[1]. Logo de varias vitorias en carreiras nas Illas Baleares, en 1952 fíxose profesional.
Faleceu na estrada N-525 (actual OU-150) cando regresaba de participar na Volta ciclista a Galicia[2]. O seu equipo, o Peñas Solera Cacaolat, decidiu abandonar a proba logo de que Federico Martín Bahamontes acusase a organización de favorecer os ciclistas Emilio e Manuel Rodríguez Barros[1].
Era irmán máis vello do tamén ciclista profesional Jaume Alomar. Desde 1955 na súa vila natal celébrase durante as festas de verán o Memorial Alomar. Ademais instalouse unha escultura súa na praza do Fossar.
Palmarés editar
|
1952 1953
|
1954 (equipo Cóndor)
1955 (equipo Peñas Solera Cacaolat)
|
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 "Francisco Alomar. El caminante solitario". UEP! Cosetes de la nostra terra i altres (en castelán). 10 de xuño de 2017.
- ↑ García Albares, F.; Pérez de Rozas, Emilio (13 de maio de 1984). "La muerte del ciclista". El País (en castelán).
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar