Floriano Peixoto
Floriano Vieira Peixoto, nado no barrio de Vila de Ipioca (hoxe barrio Floriano Peixoto) en Alagoas o 30 de abril de 1839 e finado en Barra Mansa o 29 de xuño de 1895, foi un militar (mariscal) e político brasileiro. Foi o primeiro vice-presidente e o segundo presidente do Brasil.
Traxectoria
editarDe familia pobre, foi criado polo tío, coronel José Vieira de Araújo Peixoto. Co 16 anos foi para a cidade do Río de Xaneiro. Alí ingresou na Escola Militar e recibiu o posto de primeiro-tenente. Formouse en Ciencias Físicas e Matemáticas.
Floriano ocupou postos inferiores na xerarquía militar ata a Guerra de Paraguai, cando acadou o posto de tenente-coronel. Ingresou na política como presidente da provincia de Mato Groso. En 1889 coa proclamación da República converteuse en vice-presidente de Deodoro da Fonseca.
Recibiu a alcuño de Mariscal de Ferro pola violenta forma como reprimiu rebelións durante o seu goberno. Entre elas a Revolta da Armada na cidade do Río de Xaneiro, e a Revolución Federalista no Rio Grande do Sul. Despois de reprimir violentamente esta revolución, a cidade de Desterro, en Santa Catarina, foi renomeada Florianópolis.
Entregou o poder ao civil Prudente de Morais en 15 de novembro de 1894 e faleceu no ano seguinte.
Predecesor:: Deodoro da Fonseca |
Presidente do Brasil entre: 1891-1894 |
Sucesor: Prudente de Morais |