Flavio Xosefo
Flavio Xosefo, nado en Xerusalén no ano 37 e finado en Roma no ano 100, foi un historiador xudeu. Os seus relatos son unha importante referencia histórica da Palestina do século I.
| Flavio Xosefo | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | יוסף בן מתתיהו |
| Nacemento | 37 e 38 |
| Lugar de nacemento | Xerusalén |
| Falecemento | 100 e 95 |
| Lugar de falecemento | Roma |
| Nacionalidade | Roma Antiga |
| Etnia | Hebreos |
| Ocupación | escritor e historiador |
| Pai | Matias (Pai de Flávio Josefo) |
| Fillos | Flavius Hyrcanus, Flavius Simonides Agrippa e Flavius Justus |
| Irmáns | Matthias |
| Coñecido por | A Guerra dos Judeus, Antiguidades Judaicas, Vida de Flávio Josefo e Contra Ápion |
| Na rede | |
   | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
TraxectoriaEditar
Pertencente a unha familia sacerdotal de Xudea, a súa nai estaba vinculada aos Asmoneos. Recibiu unha educación esmerada e axiña interesouse nos movementos relixiosas da época.[1] Durante o goberno de Nerón foi enviado a unha embaixada onde conseguiu a amnistía para varias autoridades xudías acusadas dunha serie de irregularidades. Para iso valeuse do apoio de Atilirio, persoa próxima a Nerón e á emperatriz Popea.[1] No regreso a Xudea atopouse cunha insurrección popular, e foi nomeado gobernador de Galilea polo Sanedrín. Loitou contra os exércitos romanos de Vespasiano. Feito prisioneiro, acadou o favor dos emperadores Vespasiano e Tito e fíxose cidadán romano sen renegar do xudaísmo, mais asentándose en Roma de xeito definitivo.[1] Tomou o nome de Flavio por ser este o da familia imperial que o protexeu.
ObrasEditar
Escribiu máis de vinte libros de grande interese histórico. Porén Flavio Xosefo é máis coñecido por facer a referencia escrita a Xesús de Nazaret máis antiga[1]. Concretamente trátanse de dous parágrafos dentro do volume Antiquitates Iudaicae. O primeiro deles é coñecido coma o Testimonium Flavianum, texto de autoría controvertida.[1] Algúns estudosos defenden a súa autenticidade, outras defenden que foi un texto manipulado ou engadido polos copistas cristiáns da obra de Flavio Xosefo, aproveitándose do seu prestixio. O segundo texto, contido no capítulo 20 da citada obra, relata a morte de Santiago, facendo alusións a Xesús. Hai consenso en considerar este segundo texto veraz e auténtico.[1]
- De bello judaico
- Antiquitates Iudaicae
- Contra Apionem
- Josephi vita
NotasEditar
Véxase taménEditar
Ligazóns externasEditar
- Flavius Josephus, en Livius.org (en inglés)
- Contra Apionem, en Perseus (en grego)
- De bello Judaico libri VII, en Perseus (en grego)
- Josephi vita, en Perseus (en grego)
- Antiquitates Judaicae, en Perseus (en grego)
 |
Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |