Fernán Páez de Talamancos
Fernán Páez de Talamancos ou Fernan Paez de Talamancos (tamén, Fernando Páez de Tamallancos e Fernan Pais de Tamalhancos) foi un trobador galego dos séculos XII e XIII.[1]
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século XIII  Tamallancos |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | trobador |
| Lingua | Lingua castelá |
Traxectoria editar
Nobre de Tamallancos, era señor da casa e castelo de Vilamarín, que lle doara o rei Afonso VII e lle confirmara Fernando III[2]. Foi alférez de Afonso IX e posteriormente tenente no antigo distrito de Búbal e no Castelo de Alba. Tivo posesións no Morrazo, en zonas do Miño ourensán, así como en zonas de León. Estivo casado dúas veces, a segunda con Teresa López de Ulloa, pertencente á familia dos Limia-Traba. Tivo catro fillos (dúas mulleres do primeiro matrimonio e dous homes do segundo)[1]
Obra editar
Consérvanse oito obras, dúas das cales son cantigas de amor, catro de escarnio e maldicir.[3] As outras dúas cantigas, coñecidas como «Com vossa graça, mia senhor» [4]e «Nom sei doa que podesse»,[5] son de difícil catalogación.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 "Fernando Páez de Tamallancos | Real Academia de la Historia". Consultado o 2021-02-02.
- ↑ Couceiro Freijomil, A. (1954). "PÁEZ DE TAMALLANCOS, Fernán". Diccionario bio-bibliográfico de escritores (en castelán) III. Santiago de Compostela: Bibliófilos Gallegos. p. 10.
- ↑ ".:: Cantigas Medievais Galego-Portuguesas ::.". Consultado o 2021-02-02.
- ↑ ".:: Cantigas Medievais Galego-Portuguesas ::.". Consultado o 2021-02-02.
- ↑ ".:: Cantigas Medievais Galego-Portuguesas ::.". Consultado o 2021-02-02.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Vilavedra, Dolores, ed. (1995). Diccionario da Literatura Galega. Autores I. Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 84-8288-019-5.