Eugenio Bernal Pérez
Eugenio Bernal Pérez, nado en Madrid o 15 de marzo de 1923 e finado en Montevideo o 1 de novembro de 1986, foi un fotógrafo e guerrilleiro antifranquista galego.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 15 de marzo de 1923 Madrid, España |
Morte | 1 de novembro de 1986 (63 anos) Montevideo, Uruguai |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Actividade | |
Ocupación | fotógrafo , membro da resistencia |
Lingua | Lingua castelá |
Traxectoria editar
Aos tres anos a familia trasaládase a Ferrol. Traballou en Astano e fundou, cun compañeiro, os estudos de fotografía Gomber. Compañeiro de Antonio Molins Valls e Leonardo Gómez Pérez, foi detido en Ferrol o 17 de febreiro de 1943 nunha acción da Policía Armada. Antonio e Leonardo lograron fuxir, aínda que Leonardo ferido na cabeza. En 1953 marchou ao Brasil e tres anos despois trasladouse a Montevideo, onde montou outro estudo de fotografía. Foi presidente da Casa de España e colaborador do diario El Popular. Foi detido pola ditadura o 5 de xullo de 1977 coa acusación de facer fotos de carnet,[1] estivo tres anos preso. Regresou a Ferrol en 1980 logo de moitas mobilizacións pola súa liberación.[2] A súa familia permanecía no Uruguai, polo que se instalou en Buenos Aires onde se reuniu con eles. En 1983 detectouselle un cancro de recto, e déronlle seis meses de vida, aínda así regresou a Montevideo en 1985.
Notas editar
- ↑ La Voz de Galicia, 13-8-1977, p. 11.
- ↑ La Voz de Galicia, 12-3-1980, p. 35.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Redondo Abal, Francisco Xavier (2006). Botarse ao monte. Censo de guerrilleiros antifranquistas na Galiza (1939-1965). Sada: Do Castro. p. 42. ISBN 84-8485-231-8.
Ligazóns externas editar
- Que los encargados de administrar justicia sean justos, pero severos Arquivado 02 de xaneiro de 2019 en Wayback Machine. por Eugenio Bernal.
- Un madrileño, detenido en Montevideo después de cumplir condena