Death-doom
O death-doom (ou death/doom) é un estilo que combina os tempos lentos e a atmosfera pesimista do doom metal coas voces guturais profundas e a batería de dobre bombo do death metal.[1] Influenciado na súa maioría polos primeiros traballos de Hellhammer/Celtic Frost, o estilo xurdiu a finais dos anos 1980 e gañou certa popularidade durante a década dos anos 1990.[1] Os pioneiros deste xénero foron grupos como Winter,[2] Disembowelment,[2] Paradise Lost,[2] Autopsy,[3] Anathema[4] e My Dying Bride.[2]
| Death-doom | |
|---|---|
 | |
| Orixe musical | Death metal, doom metal |
| Orixe cultural | Finais dos anos 1980 |
| Instrumentos típicos | Guitarra eléctrica, baixo, batería, sintetizador |
| Derivados | Gothic metal, Funeral doom |
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 "Doom Metal Special: Doom/Death". Terrorizer (Dark Arts Ltd.) (142).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Purcell, Natalie J. (2003). Death Metal Music: The Passion and Politics of a Subculture (en inglés). McFarland. p. 23. ISBN 9780786484065.
- ↑ "Autopsy's Chris Reifert Comments On First New Material In 15 Years - Blabbermouth.net". BLABBERMOUTH.NET. 5 de febreiro de 2009. Arquivado dende o orixinal o 07 de setembro de 2012. Consultado o 29 de novembro de 2015.
- ↑ Bukszpan, D. (2003). The Encyclopedia of Heavy Metal (en inglés). Barnes & Noble. p. 168. ISBN 0-7607-4218-9.
|
Este artigo sobre música é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |