|
}}
'''Wassily Kandinsky''' ou '''Vasily Kandinsky''', en [[idioma ruso|ruso]]: ''Василий Кандинский'', nado en [[Moscova]] o [[4 de decembro]] do [[1866]] e finado na [[Illa de Francia]] o [[13 de decembro]] de [[1944]], foi un [[pintor]] e teórico da arte [[Rusia|ruso]] e teórico da arte, precursor da [[Arte abstracta|abstracción]] na pintura e un dos artistas de maismáis sona do [[século XX]].
==Traxectoria==
Kandinski naceu en [[Moscova]], aínda que pasou a súa infancia en Odessa,. estudouEstudou leis e económicas na [[Universidade de Moscova]], e non foi ata os 30 anos cando empezou a pintar.
En [[1896]] estableceuse en [[Múnic]] e estudou na súa Academia de Belas Artes,. promoveuPromoveu numerosas actividades artísticas e organizou diversos grupos nos que xustouxuntou a importantes artistas da vangarda europea, destacando en [[1911]] a fundación de '''[[Der Blaue Reiter]]''', aberto a diferentes tendencias pero no que os integrantes defendían unha linguaxe non convencional con preocupacións teóricas pola cor. Nas súas primeiras pinturas hai influencias de [[Claude Monet]], dos [[Fauvismo|fauvistas]] e dos expresionistas de '''[[Die Brücke]]''', pero a partir de [[1908]] a cor esténdese en superficies amplas e os elementos naturalistas tenden a desaparecer. As obras posteriores a [[1910]] (ano no que fixo a súa primeira acuarela abstracta) pódense calificar en xeral de abstractas, son expresións espóntaneas de carácter interior e substancia espiritual. A linguaxe baseasebaséase en exclusiva en formas e cores que traducen simbolicamente as emocións anímicas de KandinskiKandinsky.
Voltou a Moscova en [[1918]] despois da [[Revolución Rusa|Revolución]], e adicouse a tarefas de organización cultural e artística, pero recibiu inspiracións dos vangardistas rusos,. polosPor cousa dos seus conflitos cos teóricos da arte oficiais voltou a [[Alemaña]] en [[1921]], foi profesor na [[Bauhaus]] destadesde [[1922]] ata que foi pechadopechada polos nazis en [[1933]],. duranteDurante a súa etapa da Bauhaus racionaliza a súa linguaxe empregando elementos máis xeométricos sen perder cromatismo, tratando de establecer unha mellor comunicación co espectador facéndoo partícipe da súa emoción e pensamento mediante ordenacións expresivas e determinantes. Os últimos anos pasounos en [[Francia]] e fíxose cidadán francés en [[1939]].
===Primeiros anos===
No ano [[1901]] funda o grupo [[Phalanx]], cuxo propósito principal é introduci-las vangardas [[Francia|francesas]] no provinciano ambiente muniqués, para o cal abre unha escola na que dadá clases. As súas pinturas dos primeiros anos do século son paisaxes executadas con espátula, nun comezo sombríossombrías, para logo adquirir unha intensidade case propia do [[fauvismo|fauve]]; tamén pinta temas fantásticos baseados nas tradicións rusas ou na [[Idade Media]] alemá;. esteEste periodoperíodo está marcado pola experimentación técnica, en particular, no uso da [[témpera|temple]] sobre un papel escuro , para dar unha impresión de superficie transparente, iluminada dende atrás. A consistencia tonal do [[claroescuro]] enfatiza o esquema borrando a distinción entre as figuras no fondo, resultando unha composición casicase abstracta.
No ano [[1902]] expón por primeira vez coa [[Secesion|Secession]] de [[Berlín]] e realiza as súas primeiras [[xilografía]]s. Nos anos [[1903]] e [[1904]] viaxa por [[Italia]], [[Países Baixos]], [[África]] e visita [[Rusia]]. En 1904 expón no [[Salón de Outono]] de [[París]].
En [[1909]] é elixido presidente do ''Neue Künstlervereinigung München'' (NKVM). A primeira exposición do grupo ten lugar na galería Thannhauser de [[Múnic]] ese mesmo ano. Cara o final da década , as pinturas de Kandinsky denotan unha gran tendencia á planitude pola equivalencia na intensidade das áreas de cor e a superficie relucinte que destruedestrúe toda ilusión de profundidade. As series de cadros de xinetes en combate escomenzan no ano [[1909]] e, nelas , a liña do horizonte vaise erradicando gradualmente, ó igual que outras referencias espaciais.
===Madurez===
No ano [[1910]] fai a súa primeira [[acuarela]] abstracta, na que " (...) nas manchas máis escuras predominan dúas cores , o vermello e o azul, que evidentemente están relacionadosrelacionadas porque sempre están xuntos. O vermello é unha cor cálida e tende a expandirse ; ó azul é frío e tende a contraerse a sí mesmo. Kandinsky non aplica a lelei dos contrastes simultáneos senon que a comproba; e segúnsegundo os casos, é dicir, segúnsegundo os impulsos que sentesinte, valeseválese de ambalasámbalas dúas para que se limiten ou se impulsen mutuamente. Hai tamén signos lineais, filiformes; son, en certo modo, indicacións de posibles movementos, son trazas que suxiren a direción e o ritmo das manchas que vagan polo papel. Poñen en movemento a toda a acuarela(...)" ([[Giulio Carlo Argan|Argan]]).
Na ''Composición IV'' de [[1911]], as figuras están tan simplificadas, a cor é tan arbitraria e o espazo tan confuso que é imposible distingui-lo tema sen a referencia dos cadros anteriores da serie. Especialmente desorientador para o espetadorespectador é o xeito no que se usa a liña , tanto como elemento independente, ou ben como límite para a cor.
En 1911 Kandinsky e [[Franz Marc]] retiranseretíranse do NKVM e sentan as bases do [[Der Blaue Reiter]], editando un almanaque en [[1912]]. A primeira exposición ten lugar en decembro, na galería Thannhauser de Múnic.
No ano [[1911]] Kandinsky publica ''[[Do Espiritual no Arte]]''; en 1912 publícase o almanaque con obras de Kandinsky e Marc, e ten lugar a segunda exposición do Blaue Reiter na galería Hans Goltz. Este mesmo ano ten lugar a primeira exposición individual de Kandinsky na galería ''Der Sturm'' de Berlín. Os temas preferidos de Kandinsky nesta época son violentos e [[Apocalipse|apocalípticos]`, e teñen a súa orixe nas imaxes relixiosas populares de Alemaña e Rusia. Cara o ano 1912 o seu traballo xa pasou por varias evolucións productivasprodutivas.
En 1913, cando pinta''Liñas negras'', xa non se pode falar de Abstraciónabstración a partir dun tema; a cor e a liña tomaron por sí mesmosmesmas tal expresividade que xa non seguen un modelo preestablecido. Obras como esta son as primeiras verdadeiramente abstratasabstractas.
==Arte abstracta==
O desenvolvemento de Kandinsky cara a [[arte abstracta|abstracción]] atopa a súa xustificación en "''Abstracción e empatía''" de [[Wilhelm Worringer]], que se publicara no ano [[1908]]. Worringer argumenta que a xerarquía de valores ó uso, baseada nas leis do [[Renacemento]], non é válida para considera-la arte doutras culturas; moitos artistas crean dende a realidade pero cun impulso abstracto, que fai que as últimas tendencias da arte se dean en sociedades menos materialistas.
Kandinsky, ó igual que [[Piet Mondrian]], estaba interesado tamén na [[teosofía]], entendida como a verdade fundamental que subxace detrás de doutrinas e rituais en todas as relixións do mundo ; a crenza nunha realidade esencial oculta tralas apariencias, proporciona unha obvia racionalidade á arte abstracta.
En ''Do espiritual na arte'', fala dunha nova época de grande espiritualidade e da contribución da pintura a ela. A arte nova debe basearse nunha linguaxe de cor e Kandinsky dá as pautas sobre as propiedades emocionais de cada ton e de cada cor, a diferenza de teorías sobre a cor máis antigas, el non se interesa polo espectro senon só na resposta da alma.
[[Ficheiro:Moscow I..JPG|thumb|right|''Moscova I'' 1916]]
En [[1913]] unha obra súa preséntase no ''Armory Show'' de [[Nova York]] e, ó estoura-la [[Primeira Guerra Mundial]], volve a Rusia, instalándose en [[Moscova]], ata o ano [[1921]].
A partires da [[Revolución rusa|Revolución de Outubro]] do ano [[1917]], Kandinsky desenvolve un traballo administrativo para o Comisariado do Pobo para a Educación; entre os proxectos deste organismo está a reforma do sistema educativo das escolas de arte. En [[1920]] foi un dos fundadores en Moscú do INKhUK (Instituto para a Cultura Artística), ó longo dese ano xurdiu o conflito entre Kandinsky, [[Kasimir Malevitch|Malevitch]] e outros pintores idealistas frentefronte ós [[produtivismo|produtivistas]] (ou [[construtivismo|construtivistas]]), [[Vladimir Tatlin]] e [[Alexander Rodchenko]],. esteEste último grupo atopou un forte apoio no " plan de propaganda monumental", ideado polas autoridades políticas da Revolución. A situación de tensión propiciou a saída de Kandinsky de Rusia.
En [[1922]] trasládase a [[República de Weimar|Weimar]] ([[Alemaña]]), onde imparte clases teóricas para a [[Bauhaus|Escola da Bauhaus]]. En [[1926]] publícase o seu libro ''Punto e liña sobre o plano. Contribución á análise dos elementos pictóricos''., Unhaunha continuación orgánica do seu traballo anterior ''Do espiritual no arte''. Permanecerá na [[Bauhaus]] ata o ano [[1933]] cando o [[Tercer Reich]] clausura a institución.
Dende 1933 establécese en [[París]], onde continuará a súa carreira como artista ata a súa morte no ano [[1944]].
==Véxase tamén==
| 