Escrita mongol
A escrita mongol tradicional (ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ ᠪᠢᠴᠢᠭ ; mongγol bičig; en cirílico: монгол бичиг; mongol bichig, tamén coñecida como Hudum Mongol bichig), foi o primeiro sistema de escrita creado especificamente para a lingua mongol, e era o máis xeneralizado até a introdución do alfabeto cirílico en 1946. Escríbese tradicionalmente en liñas verticais Modelo:TextDir. Derivado do antigo alfabeto uigur, é un verdadeiro alfabeto, con letras separadas para consoantes e vogais. Adaptouse para linguas como o oirat e o manchú. Os alfabetos baseados nesta escrita vertical clásica seguen usándose en Mongolia e Mongolia Interior para escribir o mongol, o xibe e, experimentalmente, o evenki.
Un poema de Injinash | |
Tipo | alfabeto |
---|---|
Linguas | Lingua mongol |
Creador | Tata-tonga |
Período de uso | c. 1204 – 1941 (usado como sistema principal) 1941 - presente (usado como co-sistema) |
Situación | En uso |
Sistemas | |
Sistemas derivados | Alfabeto manchú Alfabeto galik |
Código ISO 15924 | Mong |
Dirección da escrita | De arriba a abaixo, de esquerda a dereita |
Unicode | U+1800–U+18AF Mongolian U+AB70–U+ABBF Mong. Supplement |
Os sistemas operativos dos ordenadores tardaron en adoptar o soporte para a escrita mongol; case todos teñen un soporte incompleto ou outras dificultades de representación de texto.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Escrita mongol |
Gramáticas
editar- Schmidt, Isaak Jakob, Грамматика монгольскaго языка (Grammatika mongolʹskago i︠a︡zyka), Saint-Petersburg, 1832 (ru)
- Bobrovnikov, Aleksieĭ Aleksandrovich Грамматика монгольско-калмыцкого языка (Grammatika mongolʹsko-kalmyt͡skago i͡azyka), Kazan, 1849 (ru)
- Schmidt, Isaak Jakob, Grammatik der mongolischen Sprache, San Petersburgo, 1831 (de)
- Soulié, Charles Georges, Éléments de grammaire mongole (dialecte ordoss), París, 1903 (fr)
- Puini, Carlo, Elementi della grammatica mongolica, Florencia, 1878 (it)