Unha escarpa, en xeomorfoloxía, é un declive moi pronunciado do terreo. Por extensión tamén se denomina escarpa a superficie inclinada ou ribazo dun foso xunto a unha muralla.

Escarpa dunha costa, cortado por unha falla.

Normalmente acostuma a ser unha área de transición entre diferentes provincias fisioxeográficas que envolve unha elevación aguda (superior a 45º), caracterizada pola formación dun canón ou unha costa pronunciada. O termo vén do italiano scarpa[1].

As escarpas xeralmente fórmanse pola erosión diferencial de rochas cristalinas ou polo movemento vertical da codia terrestre ao longo dunha falla xeolóxica. Noutras palabras ramplas que xorden nos bordos dos altiplanos.

Notas editar