Ernest Labrousse
Camille-Ernest Labrousse, nado en 1895 e finado en 1988, foi un historiador especializado en historia económica e social.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 16 de marzo de 1895 Barbezieux-Saint-Hilaire, Francia |
| Morte | 23 de maio de 1988 (93 anos) 5.º arrondissement de Paris, Francia (pt)  |
| Presidente Société d'études jaurésiennes (en) | |
| 1959 – 1982 – Madeleine Rebérioux → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Educación | Faculty of Arts of Paris (en) Facultade de Dereito de París |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Historia e economía |
| Ocupación | historiador , xornalista , activista político , profesor universitario |
| Empregador | L'Humanité (pt) Universidade de París Le Populaire (en) École pratique des hautes études |
| Partido político | Partido Comunista Francés Sección Francesa da Internacional Obreira Partido Socialista Unificado |
| Membro de | |
| Profesores | François Simiand (pt) |
| Lingua | Lingua francesa |
| Obra | |
| Doutorando | Michelle Perrot, Jacques Rougerie (en) , Maurice Agulhon, Madeleine Rebérioux, Claude Willard e Emmanuel Le Roy Ladurie (pt) |
Premios | |
Labrousse estableceu un modelo histórico centrado en tres planos: económico, social e cultural. Foi o iniciador da historia cuantitativa que posteriormente se deu en chamar cliometría, mediante a aplicación de métodos estatísticos. Tivo unha grande influencia nunha xeración enteira de historiadores. Fernand Braudel dixo que se non fose por Labrousse "os historiadores nunca traballarían do modo que o fixeron no estudo de prezos e salarios".[1]
Labrousse non foi estritamente membro da Escola de Annales, que para el estaba demasiado influenciada por preconceptos marxistas, pero colaborou no seu esforzo por crear unha nova historia humana. En 1948 dirixiu unha famosa conferencia sobre o tema Como nacen as revolucións, especialmente as francesas de 1789, 1830 e 1848, aplicándoas a súa metodoloxía en tres planos: político, social e económico.
Obras editar
- Histoire économique et sociale de France, París, Puf, 1979
- Esquisse du mouvement des prix et des revenus au XVIIIe siècle (1933),
- Crise de l’économie française à a veille de la Révolution (1944), que lle fixo gañar a súa cátedra na Sorbona.
Notas editar
- ↑ Fernand Braudel, The Wheels of Coomerce 1982, vol. II en Civilization and Capitalism p 343