A electrólise[1] é un fenómeno de descomposición química dun soluto por unha corrente eléctrica continua que atravesa a disolución. Os catións, cargados positivamente, por exemplo, ións metálicos, deposítanse no cátodo, e os anións, cargados negativamente, por exemplo, ións halóxenos, fano no ánodo. A cantidade de cada elemento que se deposita nun eléctrodo é proporcional á cantidade de corrente que atravesa a disolución.

Este proceso ten varias aplicacións, como por exemplo, o de purificador de substancias e tamén é un sistema de separación de isótopos para obter auga pesada de ata un 99% de pureza. Úsase tamén na obtención de metais alcalinos e algúns outros metais pesados, co que se consegue un excelente grao de pureza. Tamén se utiliza na obtención do hidróxeno, na análise electrolítica e en galvanotecnia.

Historia

editar
Vídeo que describe o proceso de redución electrolítica utilizado nunha exposición no Museo Infantil de Indianápolis dentro da exposición Treasures of the Earth. O vídeo describe o proceso electrolítico tal e como se está a producir no canón do Capitán Kidd, que está en exhibición e actualmente está en proceso electrolítico.

Foi descuberta accidentalmente en 1800 por William Nicholson mentres estudaba o funcionamento das baterías. Entre os anos 1833 e 1836 o físico e químico inglés Michael Faraday desenvolveu as leis da electrólise que levan o seu nome e acuñou os termos.

  1. "Dicionario; electrólise". Real Academia Galega. Consultado o 2023-02-08. 

Véxase tamén

editar

----

 
 Este artigo sobre química é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.