Edmundo Moure Rojas
Edmundo Rafael Moure Rojas, nado en Santiago de Chile o 4 de febreiro de 1941, é un escritor chileno.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 4 de febreiro de 1941  (83 anos)Santiago de Chile |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Chile |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor , editor literario |
| Lingua | Lingua castelá e lingua galega |
 | |
Traxectoria editar
Fillo de Cándido Moure Rodríguez, galego oriundo de Vilaquinte (Carballedo) emigrado a Arxentina en decembro de 1924 e definitivamente a Chile en 1933, e Fresia Rojas Ramírez, chilena de Valparaíso. Foi presidente da Sociedad de Escritores de Chile (1988-1989). Creou o Centro de Estudios Gallegos na Universidade de Chile. En xullo de 1999 realizou o curso avanzado de galego no Instituto da Lingua Galega, e dende 2001 rexenta a Cátedra Galicia da Universidade Santo Tomás de Santiago de Chile. Foi Director Cultural do Lar Gallego de Chile. En 1985 participou como relator no Congreso “Rosalía de Castro e o seu Tempo”. En 1997 obtivo en Galicia un premio polo seu ensaio Chiloé y Galicia, Confines Mágicos.
Obras editar
Poesía editar
- Ciudad crepuscular, 1981.
- Más allá del pan, 1982.
- Instantáneas, 1983.
- Rebeca, 1986.
- Entresiglos y quimeras, 1994.
- Oraciones tardías, 2007.[1]
Narrativa editar
- Tres veces siete, 1984.
- La voz de la casa, 1985.
- Gente de la Tierra, 1987.
- Cuentos y poemas del mundo minero, 1997.
Ensaio editar
- Antología de la poesía contemporánea chilena, 1987.
- Palabras de Sur a Norte, 2004.
- Chiloé y Galicia confines mágicos, 2009.