Cesáreo Corbal
Cesáreo Corbal Lema, nado en Berdeogas (Dumbría) o 26 de febreiro de 1884 e finado en Vigo o 7 de decembro de 1952, foi un médico galego.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 26 de febreiro de 1884 Berdeogas, España |
| Morte | 7 de decembro de 1952 (68 anos) Vigo, España |
| Lugar de sepultura | Cemiterio de Pereiró |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Universidade de Santiago de Compostela |
| Actividade | |
| Ocupación | médico |
| Partido político | Partido Republicano Conservador |
| Lingua | Lingua castelá |
Traxectoria editar
Foi un dos fillos de José Corbal Pintos, mestre canteiro, e Josefa Lema López, labradores podentes. Fixo medicina na Universidade de Santiago de Compostela, rematando os estudos en 1907. Foi médico en Dumbría. Instalou consulta primeiramente en Chapela e despois en Teis, daquela pertencente ao Concello de Lavadores. Asociándose co médico redondelán Manuel Amoedo Acuña, fundou, na rúa Sagunto, o Sanatorio de Santa Cristina de Lavadores, "El Magnolio", pechado en 2009. Tamén atendeu pacientes no Edificio Banco de Vigo, despois Edificio Banco Pastor. Viviu desde 1926 na subida ao Monte da Guía e despois na rúa Purificación Saavedra.
Durante a Segunda República formou parte da directiva do Partido Republicano Conservador. Durante a Guerra Civil foi mobilizado, traballando como capitán médico no hospital que se instalou no terreo dos xesuítas de Teis.
Fixo unha labor altruísta, asistindo aos que non tiñan medios para pagarlle, o que lle valeu o sobrenome de "o médico dos pobres".[1][2][3] Finou en Vigo o 7 de decembro de 1952.[4]
Recoñecementos editar
En 1926, sendo Honorato Fernández alcalde de Lavadores, puxéronlle o seu nome a rúa que vai dos Caños cara ao Monte da Guía. Na fachada do Edificio Banco Pastor hai unha placa na súa memoria. O escultor Francisco Asorey fíxolle un monumento, instalado no Cemiterio de Pereiró en 1953.[3]
Vida persoal editar
Casou coa mestra Rufina Pérez Gosende e foi pai de Cesáreo, José, Rufino e Avelina Corbal Pérez. Rufina Pérez finou en outubro de 1938,[5] e Cesáreo volveu casar con Delfina Mediero Miguélez.
Notas editar
- ↑ Giráldez Lomba 2010, p. 41.
- ↑ Lamela 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Lamas, Jorge et al. (13/1/2016). "Cesáreo Corbal, el dumbriés que fue calificado como el médico de los pobres en Lavadores-Vigo". La Voz de Galicia (en castelán).
- ↑ Necrolóxicas Hoja Oficial del Lunes Num. 12 (8/12/1952).
- ↑ El Pueblo Gallego, 15-10-1938, p. 2.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Cesáreo Corbal  |
Bibliografía editar
- Giráldez Lomba, Antonio (2010). 200 memorias de Vigo (en castelán). Caixanova, Faro de Vigo e Alcaldía de Vigo. p. 41. VG 955-2010.
- Martín, Gerardo (2017). Diccionario de vigueses (1875-1945). Retazos de historia local a través de la vida de más de 1700 personajes. Pontevedra: Deputación Provincial. ISBN 978-84-8457-448-4.
- Vázquez Xil, Lalo (1994) [1991]. As rúas de Vigo (2ª ed.). Vigo: Ediciones Cardeñoso. p. 121. ISBN 84-87379-47-8.
Outros artigos editar
Ligazóns externas editar
- Lamela, Luis (28/12/2020). "Un dumbriés, médico de los pobres en Vigo". La Voz de Galicia (en castelán).