Disolución acuosa

Unha disolución acuosa é unha solución na que o disolvente é auga. Normalmente móstrase en ecuacións químicas co subíndice (aq). A palabra acuoso refírese a iso, ou disolto en auga. Como a auga é un bo disolvente ademais de ser naturalmente abundante, loxicamente converteuse nun disolvente omnipresente en química.

As substancias que non se disolven ben na auga chámanse hidrófobas ('temen á auga'), mentres que as que o fan son coñecidas como hidrófilas ('amantes da auga'). Un exemplo de substancia hidrófila é o cloruro de sodio (sal común mariño de mesa). Os ácidos e as bases son solucións acuosas, como parte das súas definicións de Arrhenius. Dependendo da concentración de ácido ou base, hai que ter en conta a autoionización da auga para analizar a acidez da disolución, xa que incluso a auga pura ten unha concentración inevitable de ións H+ e OH-.

A capacidade dunha substancia para disolverse na auga está determinada por se a substancia pode cumprir ou superar as fortes forzas de atracción que xeran entre elas as moléculas de auga. Se a substancia carece da capacidade de disolverse en auga, as moléculas forman un precipitado. A solubilización en auga pódese modelar mediante un equilibrio químico, que mostra un equilibrio entre especies solubilizadas e non solubilizadas (gases ou precipitados).

As solucións acuosas que conducen a corrente eléctrica de forma eficiente conteñen electrólitos fortes, mentres que as que conducen mal considérase que conteñen electrólitos débiles. Estes electrólitos fortes son substancias que están completamente ionizadas na auga. Os non electrólitos son substancias que se disolven na auga pero que non producen ións.

Cando se realizan cálculos relativos á reacción dunha ou máis disolucións acuosas, débese coñecer en xeral a concentración, ou molaridade, das disolucións acuosas. A concentración da disolución dáse en función da forma do soluto antes de que se disolvese.

Solubilidade en auga

Estas son regras sinxelas para determinar a solubilidade :

1. Todos os compostos con ións Na ⁺, K ⁺ e NH ₄ ⁺ son solubles.
2. Todos os nitratos (NO₃^-) e acetatos (CH ₃ COO^-) son solubles en auga.
3. A maioría dos cloruros (Cl ^- ) e sulfatos (SO ₄ ^2- ) son solubles en auga. Excepto os seguintes: AgCl, PbCl ₂, Hg ₂ Cl ₂, BaSO₄ e PbSO₄.
4. A maioría dos carbonatos (CO₃^2-), fosfatos (PO₄^3-), sulfuros (S^2-) e hidróxidos (OH^-) son insolubles en auga. As excepcións son LiOH, NaOH, KOH e NH₃ (aq).

Véxase tamén

Outros artigos

• Auga
• Disociación
• Disolución
• Disolvente
• Electrólise
• Solubilidade

Bibliografía

• Zumdahl S. 1997. Química . 4ª ed. Boston : Houghton Mifflin Company . páxs 133-145.

---

Este artigo sobre química é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---