Chelva (en valenciano Xelva) é un municipio da Comunidade Valenciana. Está situado no interior da provincia de Valencia, na comarca de Serrans, tamén coñecida como "Alto Turia". Dista uns 68 km de Valencia pola CV-35 (Valencia-Ademuz).

Modelo:Xeografía políticaChelva
Imaxe

Localización
lang=gl Editar o valor en Wikidata Mapa
 39°44′55″N 0°59′52″O / 39.7487, -0.9977
EstadoEspaña
Comunidade autónomaComunidade Valenciana
Provinciaprovincia de Valencia
Comarca da Comunidade ValencianaLos Serranos Editar o valor en Wikidata
Capital de
CapitalChelva Editar o valor en Wikidata
Poboación
Poboación1.645 (2023) Editar o valor en Wikidata (8,63 hab./km²)
Lingua oficiallingua castelá (lingua predominante) Editar o valor en Wikidata
Xeografía
Superficie190,6 km² Editar o valor en Wikidata
Altitude800 m Editar o valor en Wikidata
Comparte fronteira con
Organización política
• Alcalde Editar o valor en WikidataDavid Cañigueral Belmonte (pt) Traducir (2017–) Editar o valor en Wikidata
Identificador descritivo
Código postal46176 Editar o valor en Wikidata
Código INE46106 Editar o valor en Wikidata
Código ARGOS de concellos46106 Editar o valor en Wikidata

Páxina webchelva.es Editar o valor en Wikidata
BNE: XX455170

Xeografía

editar

As alturas máis destacadas do termo son o pico de A Atalaia (1.157 m), no camiño cara a Villar de Tellas dende Chelva e próximo á poboación de Benagéber, e o Cerro da Neveira (1.205 m) ao norte. O centro urbano de Chelva atópase a 450 m sobre o nivel do mar. O clima predominante é o clima mediterráneo de veráns cálidos e invernos frescos, de carácter semiárido.

O termo presenta unha importante masa forestal, de Pinus halepensis, que ocupa algo máis de 14.000 ha de propiedade na súa maioría pública, patrimonial do Concello, e declarada de Utilidade Pública (montes de UP nº 50 e 51 do catálogo da provincia de Valencia).

Pedanías e barrios

editar

Posúe unha poboación duns 2.100 habitantes, 2.000 localizados no centro urbano de Chelva e o resto nas seguintes pedanías e núcleos habitados: Villar de Tellas, Ahillas, Alcotas, Mas de Caballero, Mas de Sancho e El Cerrito. Outras aldeas xa abandonadas son: Bercuta, Benacacira, Arquela etc. Tamén existen masas de labranza dispersas por todo o monte, como son: Mozul, Mozaira, Zae, Casas del Alto, Mas de Pinar, Mais de Tiero, La Atalaya, Mas de Alonso etc. A poboación indicada é moi estacional e as variacións ao longo do ano son importantes, especialmente na época de vacacións. No inverno dificilmente pasa de 1200 habitantes, mentres que no verán, sobre todo en agosto, supera facilmente os 5000.