Celso Callón Loureiro
Manuel Celso Callón Loureiro, nado en Vilanova de Arousa cara a 1912 e finado en Vilagarcía de Arousa o 22 de xullo de 1985,[1] foi un político galego.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1912 ![]() Vilaxoán, España ![]() |
Morte | 22 de xullo de 1985 ![]() Vilagarcía de Arousa, España ![]() |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España ![]() |
Actividade | |
Ocupación | político ![]() |
Lingua | Lingua castelá ![]() |
Familia![]() | |
Fillos | Celso Callón Recuna ![]() |
Traxectoria
editarFoi presidente da Juventud de Izquierda Republicana. Cando aconteceu o golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi enlace entre Vilagarcía e a Illa de Arousa e despois agochouse. Perseguido con especial saña, rexistraron varias veces o seu domicilio familiar da Lagoa na sospeita de que está entobado, e a noite do 14 de agosto incendiaron a casa, pero Celso xa marchara. Tras estar fuxido, entregouse en 1938. Foi xulgado por deserción en Ferrol o 2 de xuño de 1939[2] e condenado a 6 anos de prisión militar menor. Foi xogador do Arosa e vicepresidente e presidente do club. Foi presidente do Liceo de Vilagarcía. En 1975 participou na Asamblea Democrática de Arousa.[3]
Vida persoal
editarCasou en Vilagarcía de Arousa con María de la Encarnación Recuna Otero en febreiro de 1943,[4] e foi pai de Celso e Encarnación Callón Recuna.
Notas
editarVéxase tamén
editarBibliografía
editar- Abuín Duro, Marcelino (2018). La primavera rota. Vilagarcía de Arousa, 1936-1941. Abegondo: Sociedad Bibliográfica de Galicia. pp. 193–194. ISBN 978-84-09-02453-7.
Ligazóns externas
editar- Celso Callón Loureiro na páxina web Nomes e Voces.