Castielfabib
Castielfabib é un concello valenciano situado no interior da provincia de Valencia, na comarca do Rincón de Ademuz, un exclave rodeado completamente por terras de Aragón e de Castela-A Mancha.
Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Estado | España | ||||
Comunidade autónoma | Comunidade Valenciana | ||||
Provincia | provincia de Valencia | ||||
Comarcas da Comunidade Valenciana | el Rincón | ||||
Capital | Castielfabib | ||||
Poboación | |||||
Poboación | 297 (2023) (2,79 hab./km²) | ||||
Lingua oficial | lingua castelá (lingua predominante) | ||||
Xeografía | |||||
Superficie | 106,3 km² | ||||
Altitude | 927 m | ||||
Comparte fronteira con | Ademuz Veguillas de la Sierra (pt) El Cuervo Tramacastiel (pt) Tormón Vallanca (pt) Salvacañete (pt) Torrebaja (pt) Libros (pt) | ||||
Santo padrón | Guilherme I de Tolosa (pt) e Nossa Senhora da Graça (pt) | ||||
Organización política | |||||
• Alcalde | Eduardo Aguilar Villalba (2011–) | ||||
Identificador descritivo | |||||
Código postal | 46141 | ||||
Fuso horario | |||||
Código INE | 46092 | ||||
ARGOS ID (en) | 46092 | ||||
Sitio web | castielfabib.es |
Xeografía editar
Emprazada en chanzos nas pronunciadas vertentes das montañas. Por esa causa, esta vila ten como característica particular longas e estreitas rúas en pendente, que comunican entre elas por canellóns, e rúas máis estreitas, moitas sendo escaleiradas, mentres as casas parecen superpoñerse as unhas ás outras. O pobo goza dunha magnífica vista de Veiga do Ebrón, como xa describiu o botánico Antonio José de Cavanilles á finais do século XVIII, ao seu paso por esta vila.
Demografía editar
Dende a década de 1940 do século XX a emigración despoxou de habitantes a Castielfabib. Os veciños marchában cara grandes centros industriais como Barcelona ou Valencia. Tamén foi significativa a emigración temporal cara ás vendimas de Francia.
Evolución demográfica de Castielfabib[1] | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1842 | 1857 | 1877 | 1887 | 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1981 | 1991 | 2001 | 2005 | 2006 | 2007 | ||
1.336 | 1.738 | 2.167 | 2.148 | 2.427 | 2.641 | 2.393 | 2.200 | 2.194 | 1.905 | 1.444 | 1.126 | 798 | 645 | 511 | 276 | 256 | 244 |
Actualmente a tendencia negativa invértese pola chegada de emigrantes provenientes principalmente do Magreb ou de Romanía.
Historia editar
O castelo musulmán de Qastil-al'Habib foi conquistado polos cristiáns en 1210, polo rei Pedro II de Aragón, sendo recuperado polo islam, até que foi definitivamente reconquistado polo rei Xaime I de Aragón en 1259, que o incluíu entre as terras do Reino de Valencia.
Patrimonio histórico-artístico editar
Arquitectura relixiosa editar
- Igrexa-fortaleza Santa María dos Ánxeles, do século XIII.
- Ermida de Santa María de Gracia, do século XIV.
- Convento de San Guillermo, do século XVI.
- Ermida de San Marcos, na aldea de Los Santos, do século XVII.
- Ermida de San Diego, na aldea de Cuesta del Rato, do século XVIII.
- Ermida de San Sebastián, na aldea de Mas de Jacinto, do século XVII.
- Ermida de San Joaquín e Santa Bárbara, na aldea de Arroyo Cerezo, do século XVIII.
Arquitectura civil editar
- Castelo de Casielfabib,de orige romano, con grande importancia histórica.
- Casa da Vila, do século XV.
- Prisión municipal, antiga prisión municipal.
- Muíño da Vila, do século XIII.
- Casa Abadía, antiga casa do cura, do século XVII.
- Hospital de pobres, antigo hospital de pobres, desaparecido, orixinal do século XV.
Notas editar
- ↑ Poboación de feito segundo o Instituto Nacional de Estadística. Alteracións dos municipios nos Censos de Poboación dende 1842 Arquivado 11 de marzo de 2009 en Wayback Machine.
Véxase tamén editar
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Castielfabib |
Bibliografía editar
- Gargallo Gil, J.E.: Habla y cultura popular en el Rincón de Ademuz. Madrid, 2004.
- Rodrigo Alfonso, Carles: El Rincón de Ademuz, análisis comarcal. Valencia, 1998.
- ABABOL. Revista do Instituto Cultural e de Estudos do Rincón de Ademuz (ICERA), dirixida por Ángel Antón Andrés e publicada trimestralmente en Ademús dende 1995.