Carlomán, fillo de Carlos Martel

Carlomán, fillo de Carlos Martel
	;
Biografía
Nacemento	c. 710 (Gregoriano) ; valor descoñecido
Morte	17 de agosto de 754 (43/44 anos); Vienne
Causa da morte	doenza
Lugar de sepultura	Abadía de Montecassino 41°29′24″N 13°48′50″L / 41.49, 13.8139
Mordomo do palacio Austrasia
	741 – 747 ; ← Carlos Martel – Drogo (pt) →
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino franco
Actividade
Ocupación	político
Orde relixiosa	Orde de San Bieito
Enaltecemento
	santo ;
Día de festividade relixiosa	17 de agosto
Outro
Título	Duque
Familia	Arnulfianos
Fillos	Drogo (pt) , Chrothrudis (en)
Pais	Carlos Martel e Rotruda de Tréveris (pt)
Irmáns	Bernardo (pt) , Grifo (pt) , Pipino III o Breve, Remígio de Ruão (pt) , Jerônimo (pt) , Hiltruda (pt) , Auda de França (pt) e Landrada (pt)

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Carlomán.

Carlomán, nado en 707 e finado o 17 de agosto de 754, foi un mordomo de palacio (soberano) do reino de Austrasia entre 741 e 747. Retirado, fíxose monxe bieito. É venerado como santo pola Igrexa católica.

Biografía

Era o fillo máis vello do mordomo de Neustria e Austrasia, Carlos Martel, e de Rotruda (695-724). No 741, á morte do seu pai, herdou Austrasia, Suabia e Turinxia, onde gobernou como mordomo (ou xefe do goberno), sen querer tomar o título de rei. Loitou contra o ducado de Aquitania, os alamáns, os bávaros e os saxóns, aos que derrotou.

Promoveu, influído por San Bonifacio de Fulda, que se puxo baixo a súa protección, entre 742 e 744, unha política de reforma moral dos costumes do clero e de respecto polo patrimonio da Igrexa e as sés episcopais.

En 747, renunciou ao poder e fíxose relixioso. Reuniuse co papa Zacarías I e pediulle poder pasar no estado clerical, e retirouse á abadía beneditina de Montecasino, deixando o poder ao seu irmán Pipino o Breve, cos seus títulos e posesións.^[1]

En 751 quixo intervir para impedir a coroación do seu irmán como rei dos francos, pero o papa conseguiu detelo na Provenza e obrigouno a volver a Montecasino. O 753 foi enviado a Francia a unha misión de paz e morreu en Viena do Delfinado o 754. Foi sepultado na abadía de Montecasino.

Descendencia

Carlomán tivo un fillo:

Drogón (? - can.753), mordomo de palacio de Austrasia, asociado ao seu pai; logo de 747 foi enviado a un mosteiro polo seu tío Pipino o Breve.

Veneración

Foi venerado pola Igrexa, e figura como santo en varios martiroloxios antigos. Non tivo un proceso de canonización formal, e outros santorais lístano como beato ou venerábel.

Notas

↑ Segundo algúns historiadores, Carlomán retirouse para expiar as culpas das mortes producidas nas guerras onde participara, que foran moi cruentas, especialmente a campaña do 746). Outros sosteñen que Pipino o Breve, coa complicidade do papa, o induciu a esta decisión.

[1] Segundo algúns historiadores, Carlomán retirouse para expiar as culpas das mortes producidas nas guerras onde participara, que foran moi cruentas, especialmente a campaña do 746). Outros sosteñen que Pipino o Breve, coa complicidade do papa, o induciu a esta decisión.

[1]

Biografía

Nacemento	c. 710 ^(Gregoriano) valor descoñecido
Morte	17 de agosto de 754 (43/44 anos) Vienne
Causa da morte	doenza
Lugar de sepultura	Abadía de Montecassino ^{41°29′24″N 13°48′50″L / 41.49, 13.8139}


Mordomo do palacio Austrasia


741 – 747 ← Carlos Martel – Drogo ^(pt) →


Datos persoais
País de nacionalidade	Reino franco
Actividade
Ocupación	político
Orde relixiosa	Orde de San Bieito
Enaltecemento
santo
Día de festividade relixiosa	17 de agosto
Outro
Título	Duque
Familia	Arnulfianos
Fillos	Drogo ^(pt) , Chrothrudis ^(en)
Pais	Carlos Martel e Rotruda de Tréveris ^(pt)
Irmáns	Bernardo ^(pt) , Grifo ^(pt) , Pipino III o Breve, Remígio de Ruão ^(pt) , Jerônimo ^(pt) , Hiltruda ^(pt) , Auda de França ^(pt) e Landrada ^(pt)