Camilo Alonso Vega

militar e político galego

Camilo Alonso Vega, nado en Ferrol o 29 de maio de 1889 e finado en Madrid o 1 de xullo de 1971, foi un militar galego, que formou parte da rebelión en contra do goberno da Segunda República Española, participou na guerra civil que orixinou o fracaso da rebelión e ocupou altos cargos durante a posterior ditadura franquista.

Modelo:BiografíaCamilo Alonso Vega

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento29 de maio de 1889 Editar o valor en Wikidata
Ferrol, España Editar o valor en Wikidata
Morte1 de xullo de 1971 Editar o valor en Wikidata (82 anos)
Madrid, España Editar o valor en Wikidata
Procurador en Cortes
6 de novembro de 1967 – 10 de novembro de 1969 – Tomás Garicano Goñi (pt) Traducir →
Procurador en Cortes
3 de xullo de 1964 – 15 de novembro de 1967
Procurador en Cortes
31 de maio de 1961 – 6 de xuño de 1964
Procurador en Cortes
16 de maio de 1958 – 18 de abril de 1961
Ministro de Gobernación
5 de febreiro de 1957 – 29 de outubro de 1969
← Blas Pérez GonzálezTomás Garicano Goñi (pt) Traducir →
Procurador en Cortes
14 de maio de 1955 – 14 de abril de 1958
← Blas Pérez González
Procurador en Cortes
14 de maio de 1952 – 13 de abril de 1955
Procurador en Cortes
13 de maio de 1949 – 5 de abril de 1952
Director xeral da Garda Civil
24 de xullo de 1943 – 30 de maio de 1955 – Pablo Martín Alonso →
Procurador en Cortes
16 de marzo de 1943 – 24 de abril de 1946
Procurador en Cortes
1943 – 1969 Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
RelixiónCatolicismo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónmilitar, político Editar o valor en Wikidata
Partido políticoFalange Española Tradicionalista y de las JONS Editar o valor en Wikidata
Membro de
Carreira militar
LealdadeRestauración borbónica en España Editar o valor en Wikidata
Rango militarcapitán xeneral Editar o valor en Wikidata
Comandante de (OBSOLETO)IV Brigada de Navarra (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Conflitoguerra civil española
Guerra do Rif Editar o valor en Wikidata
Premios

BNE: XX1181449

Traxectoria

editar

Ingresou na Academia de Infantaría de Toledo que mandaba o coronel Jose Villalba Riquelme e participou na guerra de Marrocos baixo o mando de dito militar. Tenente coronel en xullo de 1936, dirixiu a sublevación militar en Áraba, que triunfou, e a represión organizada que houbo contra os leais á República. Participou nos combates da fronte do Norte, ao mando da 4ª División de Navarra.

Ascendido a xeneral de brigada, tralo final da guerra civil. En 1939 foi nomeado subsecretario de exército. Foi procurador en Cortes entre 1942 e 1969, director xeneral da Garda Civil entre 1943 e 1955 e ministro de Gobernación entre 1957 e 1969. A súa etapa á fronte do Ministerio caracterizouse pola brutalidade dos métodos represivos que utilizou a policía contra a oposición política, que lle valeron o alcume de Camulo.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Ligazóns externas

editar