Wikipedia

C. H. E. Haspels

Caroline Henriette Emilie Haspels, coñecida como C.H. Emilie Haspels, ou C.H. E. Haspels, nada o 15 de setembro de 1894 en Deventer, Países Baixos e finada o 25 de decembro de 1980 en Capelle aan den Ijssel foi unha arqueóloga clásica holandesa. É recoñecida como a autora do catálogo máis importante e completo de lécitos gregos.[1]

Infotaula de personaC. H. E. Haspels

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(nl) Caroline Henriëtte Emilie Haspels Editar o valor em Wikidata
15 de setembro de 1894 Editar o valor em Wikidata
Colmschate, Países Baixos (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte25 de decembro de 1980 Editar o valor em Wikidata (86 anos)
Capelle aan den IJssel, Países Baixos (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaFrixia (1935–1939) Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeReino dos Países Baixos Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Ámsterdam Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoArchaeology of Anatolia (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónhistoriador da arte , arqueóloga clásica , profesora universitaria , Near Eastern archaeologist (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Ámsterdam, Dutch ordinary professor (en) Traducir. Q62512293 Traducir (1946–1965) , emérita
Allard Pierson Museum (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua inglesa, lingua francesa e lingua neerlandesa Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Primeiros anos: familia e formación editar

Haspels era filla de George Frans Haspels, un pastor e escritor holandés, e de Constantia Charlotte Kleyn Brandes. En 1901 a familia trasladouse a Kralingen, onde Haspels ingresou no Marnix Gymnasium en Rotterdam (1906-1912). Despois de graduarse, especializouse en Estudos Clásicos e Historia Antiga en Ámsterdam (1913-1923). En 1923, Haspels converteuse en profesora de linguas clásicas no Christian Lyceum de Zutphen.[2]

Carreira editar

Despois de visitas á China, o Xapón e os Estados Unidos, foi profesora nun colexio de nenas de Utrecht de 1926 a 1928. Ao entrar en Oxford, comezou a súa tese sobre a perspectiva na pintura de vasos gregos. Sendo Oxford o principal centro de investigación sobre cerámica grega, asistiu a conferencias de estudosos como John Beazley, os arqueólogos Thomas Ashby e John Myres e o epigrafista Marcus Niebuhr Tod.[2] Escolleu os lécitos de figuras negras como tema da súa investigación.

O 20 de decembro de 1935, Haspels defendeu a súa tese de doutoramento titulada Attic Black Figured-Lekythoi ("Leciths of Attic Black Figured"). A tese foi publicada e ampliada pola École Française d'Athènes titulada Attic black-figured lekythoi (1936), e foi galardoada un ano despois co Prix Ambatielos e que aínda se considera o estándar dos estudos sobre o tema. Por invitación do Instituto Arqueolóxico Francés de Istambul, Haspels dirixiu unha serie de escavacións entre 1937 e 1939 na chamada "Cidade de Midas" (Yazilikaya). Ao regresar ao lugar, na década de 1950, o seu traballo deu lugar a unha serie de catro volumes titulada La Cité de Midas. Céramique et trouvailles diverses (1951-1952).[2]

Durante a Segunda guerra mundial, Haspels permaneceu en Turquía e converteuse en profesora nunha escola de nenas estadounidense en Istambul, máis tarde ensinando Arqueoloxía Clásica na Universidade de Istambul. Debido á falta de materiais didácticos adecuados no campo da cerámica grega, escribiu un manual, xunto co seu alumno Aşkidil Akarca, que foi traducido e publicado en 1946. Despois da guerra, Haspels regresou aos Países Baixos, e en 1946 foi nomeada para a cátedra de Arqueoloxía Clásica da Universidade de Ámsterdam e tamén directora do Museo Allard Pierson. Tamén participou en escavacións en Frixia (1946-1958).[3] En 1960, foi nomeada Fellow da Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos e do Instituto de Estudos Avanzados de Princeton. En 1965, Haspels retirouse e foi galardoada como Cabaleiro da Orde do León Holandés.

Pasamento editar

Emilie Haspels morreu o 25 de decembro de 1980 en Capelle aan den IJssel e foi enterrada na tumba familiar do cemiterio protestante de Hillegersberg.

Obras editar

  • Deux fragments d'une coupe d'Euphronios, Parijs 1930.
  • Bijdrage tot de studie van attisch zwart-figurig, Nijkerk 1935
  • Attic black-figured lekythoi, París, 1936.
  • La cité de Midas. Ceramique et trouvailles diverses, París 1951
  • The Highlands of Phrygia. Sites and monuments, 2 vols, Princeton 1971
  • I am the last of the travelers : Midas city excavations and surveys in the highlands of Phrygia, ed. Dietrich Berndt ; contribucións de Halet Çambel. Istanbul, 2009.

Notas editar

  1. ↑ Arafat, K. W. "(WDJ) Van de Put Corpus Vasorum Antiquorum. The Netherlands. Amsterdam, Allard Pierson Museum. Fascicule 3.[The Netherlands, fascicule 9]. Pp. xi+ 72, ills, pls. Amsterdam: Allard Pierson Museum, 2006. Cased,€ 145. ISBN 978-90-71211-38-6." The Classical Review (New Series) 58, no. 01 (2008): 262-263.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Weterings, Vera. Haspels, Caroline Henriëtte Emilie, in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland.
  3. ↑ "Emilie Haspels" (en inglês). Consultado o 10/11/2016. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • Jaap M. Hemelrijk, "In memoriam Prof. Dr. CHE Haspels, 15 de setembro de 1894 - 25 de decembro de 1980", Boletín antieke beschaving. Anual Papers on Classical Archaeology, 56:1-2, 1981
  • Jaap M. Hemelrijk, "Licht in der Dunkelheit und eine Nadel im Heuhaufen. Die niederländische Archäologin CH Emilie Haspels (1894-1980) führte ein abenteuerliches Leben im Dienste der Wissenschaft", Antike Welt, 37:1:80-82, 2006

Ligazóns externas editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=C._H._E._Haspels&oldid=6490840»