Boris Eikhenbaum

Boris Mikhailovich Eikhenbaum (en ruso Борис Михайлович Эйхенбаум), nado en Voronezh o 16 de outubro de 1886 e finado en San Petersburgo o 2 de novembro de 1959, foi un teórico literario e historiador da literatura rusa, representante do formalismo ruso.

Boris Eikhenbaum

Nome orixinal	(ru) Борис Михайлович Эйхенбаум
Biografía
Nacemento	4 de outubro de 1886 (Xuliano) Krasny, Rusia (en)
Morte	24 de novembro de 1959 (73 anos) San Petersburgo, Rusia
Lugar de sepultura	Cemitério Bogoslovskoe (pt)
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Ruso Unión Soviética
Educación	Faculty of History and Philology of St. Petersburg University (en) (–1912) Q16631749 (–1905)
Director de tese	Semyon Vengerov (en)
Actividade
Campo de traballo	Ciencia da literatura, pedagoxía e Tolstoy studies (en)
Ocupación	especialista en literatura , profesor universitario , pedagogo , estudoso da literatura
Empregador	Gurevich gymnasium (en) Q16655690 Rossiĭskiĭ institut istorii iskusstv (en) Narkompros (pt) Faculty of Philology of Saint Petersburg State University (en) Q4400488 Q4129790 Pushkin House (en)
Alumnos	Irina Semenko (en)
Lingua	Lingua rusa
Obra
Doutorando	Boris Bukhshtab (en)
Familia
Irmáns	Voline (pt)
Premios  Bandeira Vermella do Traballo  Orde da Insignia de Honra

Traxectoria

Pasou a súa infancia e adolescencia na súa vila natal. Logo de rematar os estudos en 1905, foi a San Petersburgo e ingresou na Academia Militar Médica Kirov, e en 1906 entrou na Facultade de Bioloxía da Institución Libre de P. F. Lesgaft, ao tempo que estudaba música (violín, piano e voz). En 1907 deixou ese centro e comezou na Escola Musical de E. P. Raprof e na Facultade de Filoloxía Histórica da Universidade Estatal de San Petersburgo. En 1909 abandonou por completo as súas aspiracións profesionais no campo da música, centrándose na filoloxía.

En 1909, logo de dous anos de estudo no departamento de eslavo-ruso, foi transferido ao departamento de romance-xermánicas, regresando ao anterior en 1911 e rematando os seus estudos universitarios en 1912.

Desde 1913–1914 Eikhenbaum publicou en diversos periódicos e dirixiu recensións sobre literaturas estranxeiras na publicación Русская молва. En 1914 comezou as súas actividades docentes na escola de Y. G. Gurevich.

Un momento importante da biografía de Eikhenbaum foi a súa implicación canda a outros membros da OPOJAZ (Sociedade para o Estudo da Linguaxe Poética), fundada en 1916. En 1918 uniuse ao grupo, participando nas súas investigacións até mediados da década de 1920. Eikhenbaum achegou ao grupo definicións e interpretacións, e con ensaios como Theory of the "Formal Method" axudou a perfilar a súa visión da literatura.

Entre 1947 e 1949 Eikhenbaum foi vítima dunha persecución a través da campaña contra o "cosmopolitismo sen raíces" canda a Víctor Zhirmunski, Grigori Gukovski e Mark Azadovski, aínda que se lle permitiu seguir coas súas investigacións.

Obra

• Пушкин-поэт и бунт 1825 года (Опыт психологического исследования) ("Pushkin como poeta e a Revolución de 1825 (Unha aproximación á investigación psicolóxica)", 1907)
• Как сделана "Шинель" Гоголя ("Como foi feito A capa de Gógol", 1919)
• Мелодика русского лирического стиха ("Melodía da poesía lírica rusa", 1922)
• Молодой Толстой ("Tolstoi xove", 1922)
• Анна Ахматова Опыт анализа ("Anna Akhmatova: unha aproximación á análise", 1923)
• Лермонтов. Опыт историко-литературной оценки ("Lermontov. Un estudo na avaliación histórico-literaria", 1924)
• Лесков и современная проза ("Leskov e a prosa contemporánea", 1925)
• О. Генри и теория новеллы ("O. Henry e a teoría do relato curto", 1925)
• Литература и кино ("Literatura e cinema", 1926)
• Теория "формального метода" ("Teoría do 'método formal'", 1925)
• Литературный быт ("Costumes literarios", 1927)
• Лев Толстой: пятидесятые годы ("Lev Tolstoi: os Cincuenta", 1928)
• Лев Толстой: шестидесятые годы ("Lev Tolstoi: os Sesenta", 1931)
• Лев Толстой: семидесятые годы ("Lev Tolstoi: os Setenta", 1940)