Bill Melchionni
William P. "Bill" Melchionni, nado o 19 de outubro de 1944 en Filadelfia, Pensilvania, é un antigo xogador profesional de baloncesto estadounidense da National Basketball Association (NBA) e da American Basketball Association (ABA). Con 1,85 metros de estatura, xogaba na posición de base. Tras a súa retirada, os New York Nets retiraron o seu dorsal como homenaxe.
| Bill Melchionni | |
|---|---|
| Posición | Base |
| Dorsal | 28, 3, 25 |
| Altura | 1,85 m (6 ft 1 in) |
| Peso oficial | 75 kg (165 lb) |
| Nacemento | 19 de outubro de 1944 (79 anos) Filadelfia, Pensilvania
|
| Carreira | |
| Universidade | Villanova (1963–1966) |
| NBA Draft | 1966 / Rolda: 2 / Elección: 19 Por Philadelphia 76ers |
| Tempadas | 1966–1976 |
| Equipo(s) | |
| |
| Estatísticas (NBA e ABA) | |
| Puntos | 6 870 (10,6 pp) |
| Rebotes | 1 284 (2,0 pp) |
| Asistencias | 3 247 (5,0 pp) |
| Stats @ Basketball-Reference.com | |
| Premios | |
| |
Traxectoria editar
Universidade editar
Xogou durante catro tempadas cos Wildcats da Universidade Villanova, nas que fixo unha media de 19,2 puntos e 4,0 rebotes por partido.[1] En 1966 foi elixido mellor xogador do National Invitation Tournament.
Profesional editar
Foi elixido na décimo novena posición do Draft da NBA de 1966 polos Philadelphia 76ers, onde nas dúas tempadas que permaneceu no equipo limitouse a dar minutos de descanso aos bases titulares, Hal Greer e Wali Jones. A pesar diso, colaborou na súa primeira tempada con 4,3 puntos e 1,3 asistencias na consecución do anel de campións da NBA.
Antes do comezo da temporada 1968−69 non foi protexido polo seu equipo, e entrou no Draft de expansión pola incorporación de novos equipos á liga. Foi elixido polos Phoenix Suns, mais non chegou a xogar co equipo, pasando brevemente polos Trenton Colonials da CBA. Ao termo da tempada os Sixers recobraron os seus dereitos a cambio dunha futura segunda rolda do draft, con todo tampouco chegou a fichar polo seu exequipo, asinando como axente libre polos New York Nets da ABA.
Tras o seu errático paso pola NBA, sorprendeu que na liga do balón tricolor xogase a súa primeira tempada como titular indiscutible, achegando 15,2 puntos e 5,7 asistencias por partido. Mais a súa progresión continuou, e ao ano seguinte foi o segundo mellor anotador do equipo tras Rick Barry. Ademais, logrou ser o mellor pasador da liga, repartindo 8,3 asistencias por partido, algo que repetiría ao ano seguinte, levando ao seu equipo xunto a Barry ás Finais, onde caeron ante Indiana Pacers. Ambos foron incluídos no mellor quinteto da ABA.[2]
As dúas tempadas seguintes viñeron marcadas polas lesións, afectando as súas estatísticas.[3] A pesar diso colaborou con 5,3 puntos e 3,7 asistencias na consecución dei título de campións da ABA, derrotando a Utah Stars na final por 4-1. O seu xogo se vvió minguado nas seguintes tempadas, e mesmo na que sería a última da súa carreira compaxinou o posto de xogador co de adestrador asistente,[2] unha tempada que sería a última da historia da liga, e que acabaría cos Nets novamente campións, gañando a Denver Nuggets na final. Melchionni participou no último partido da historia da competición.[3] Pouco despois do seu adeus definitivo, a súa camiseta co número 25 foi retirada polos Nets como homenaxe.[2]
Notas editar
- ↑ "Bill Melchionni Statistics". The Draft Review (en inglés). Consultado o 4 de novembro de 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "Nets Retired Numbers". NBA.com (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 06 de abril de 2012. Consultado o 4 de novembro de 2015.
- ↑ 3,0 3,1 "Remember the ABA: New York Nets". Remember the ABA (en inglés). Consultado o 4 de novembro de 2015.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- Estatísticas de Bill Melchionni Arquivado 17 de xaneiro de 2013 en Wayback Machine.