Berimbau (instrumento brasileiro)

Para o idófono de igual nome, véxase berimbau.

O berimbau é un instrumento de corda brasileiro, de orixe africana. En Angola coñécese entre outros nomes como m'bolumbumba e utilízano os quimbundos, ovambos, nyanekas, humbis e khoisan. Os escravos angolanos levárono para o Brasil, onde se utiliza para acompañar unha danza/loita acrobática denominada capoeira.

Berimbaus

Descrición

É un arco musical, unha vara con forma de arco, de madeira ou de vimbio, cunha lonxitude de entre 1,50 metros a 1,70 metros e un fío de aceiro, denominado arame, prendido nas extremidades da vara. Na súa base, acordoase unha cabaza (Lagenaria siceraria) ou un coité ( Crescentia cujete), aínda que é máis común a cabaza co fondo cortado, que funciona como caixa de resonancia. O tocador usa a man esquerda para soster o conxunto e practica uns movementos de bambeo contra o ventre, utilizando unha pedra ou unha moeda (dobrão), para pulsar o fío. A man dereita, cunha variña, percute a corda. Emprégase tamén, o caxixi, que é unha pequena cinzarra prendida aos dedos do tocador.

Na capoeira

Caxixi, moeda (dobrón ou pedra) e baqueta

Toque de Angola, con berimbau

O berimbau é un elemento fundamental na capoeira, os capoeiristas reverenciano antes de principaren un xogo. É o que comanda a roda da capoeira, dita o ritmo e o estilo do xogo. As variacións de toques máis coñecidas reciben os seus propios nomes, as máis comúns son Angola e São Bento Grande. Pódense tocar ata tres berimbaus á vez, cada un cunha función máis ou menos definida: O gunga ou berra-boi é o que ten o ton máis grave; o ton medio dao o coñecido como médio e a violinha ou viola o ton máis alto.