Baños de Panticosa
Baños de Panticosa (en aragonés Os Banyos de Pandicosa) é unha estación termal e unha pedanía do concello de Panticosa, en Aragón, dentro da comarca do Alto Gállego, (provincia de Huesca). A súa poboación de dereito en 2001 era de 10 habitantes.
Acceso
editarPódese acceder á estación balnearia pola estrada A-2606, desde a vila de Panticosa, da que dista 8 km. O acceso desde Occitania, no sur de Francia, faise polo tradicional paso do porto de Marcadau, que comunica Baños de Panticosa co val de Marcadau e a estación balnearia bearnesa de Cauterets.
Historia
editarOs romanos das épocas de Augusto e de Tiberio coñecían e utilizaban as augas termais de Panticosa, o que fica testemuñado por achados arqueolóxicos. En 1286 o rei Pedro I de Aragón concedeu a montaña de Plan de Ibón ao quiñón de Panticosa. As termas permaneceron esquecidas até o século XVII. Nesa centuria levantóuse o novo primeiro edificio en 1694 e, ao comezo do seguinte século, recuperóuse a tradición balnear. En 1826, o rei Fernando VII de España expropiou os baños ao quiñón de Panticosa e doou os dereitos de explotación a Nicolás Guallart até 1854. Foi nese século XIX cando se construíron as edificacións principais dos baños. En 1966 foron declarados de interese turístico nacional.
Fontes
editarA estación balnearia ten seis fontes termals reputadas por posuír propiedades medicinais. Un dos manaciais da fonte de santo Agostiño é de uso público.