Argonautoideos
Argonautoideos Argonautoidea | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Argonauta argo | |||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||
| |||||||||||||
Familias | |||||||||||||
|
A dos argonautoideos (Argonautoidea) é unha superfamilia de moluscos cefalópodos da suborde dos incirrinos,[1] unha das dúas en que se divide a orde dos octópodos.[2]
Características
editarAs catro familias dos Argonautoidea son peláxicas, aínda que unha, a dos Alloposidae está "asociada" co fondo do océano (bentónica).
Este grupo inclúe especies xelatinosas, pero tamén outras moi musculosas.[3]
Os membros das distintas familias distínguense sobre todo por unha forma pouco usual da cópula, que consiste que os machos separan un hectocótilo que transfiren á femia.[3]
As ventosas dispóñense en dúas series en cada brazo, agás na especie Haliphron atlanticus, da familia dos Alloposidae, que só ten unha fileira; esta especie denomínase ás veces polbo de sete tentáculos porque nos machos, o hectocótilo está enrolado nunha bolsa debaixo do ollo dereito.
Debido ao tecido xelatinoso desta especie, este brazo pasa facilmente despercibido dando a aparencia de que ten sete brazos; porén, como todos os outros polbos, en realidade ten oito.[4]
O aparato de fixación do embude está ben desenvolvido, pero a súa estrutura difire entre as familias.
Presentan un acusado dimorfismo sexual, sendo os machos moito máis pequenos que as femias.
A cuncha interna só está presente nas especies da familia dos Alloposidae, e desapareceu nas outras familias.
Clasificación
editarA superfamilia foi descrita en 1841 polo zoólogo belga especializado no estudo da bioloxía mariña François Joseph Cantraine, no seu traballo "Malacologie méditerranéenne et littorale, ou description des mollusques qui vivent dans la Méditerranée ou sur le continent de l'Italie, ainsi que des coquilles qui se trouvent dans les terrains tertiaires italiens; avec des observations sur leur anatomie, leurs moeurs, leur analogie et leur gisement", en Nouveaux mémoires de l’Académie Royale des Sciences et Belles-Lettres de Bruxelles, t. 13, Bruxelles: M. Hayez, 1841, p. 1-176..
Segundo o World Register of Marine Species a superfamilia conta coas seguintes catro familias:[1]
Superfamilia Argonautoidea Cantraine, 1841
- Familia Alloposidae Verrill, 1881
- Familia Argonautidae Cantraine, 1841
- Familia Ocythoidae Gray, 1849
- Familia Tremoctopodidae Tryon, 1879
Galería
editar-
Femia xuvenil de Haliphron atlanticus
(familia Alloposidae) -
Femaia de Argonauta argo con ovos
(familia Argonautidae) -
Ocythoe tuberculata
(familia Ocythoidae) -
Tremoctopus violaceus
(familia Tremoctopodidae)
Notas
editarVéxase tamén
editarBibliografía
editar- Felley, J., Vecchione, M., Roper, C. F. E., Sweeney, M. & Christensen, T. (2001-2003): Current Classification of Recent Cephalopoda. National Museum of Natural History: Department of Systematic Biology: Invertebrate Zoology: Cephalopods
- Nixon, Marion & John Z. Young (2003): The brains and lives of Cephalopods. Oxford University Press. ISBN 0-19-852761-6.
- Norman M. D.; Finn J. K. & Hochberg F. G. (2014): "Family Octopodidae". In P. Jereb, C. F. E. Roper, M. D. Norman & J. K. Finn (eds). Cephalopods of the world. An annotated and illustrated catalogue of cephalopod species known to date. Volume 3. Octopods and vampire Squids. FAO Species Catalogue for Fishery Purposes. Rome, FAO. 4 (3): 36-215.
- Strugnell J. M., Norman M. D., Vecchione M., Guzik, M. & Allcock A. L. (2014): "The ink sac clouds octopod evolutionary history". Hydrobiologia 725: 215-235.
- Vaught, K. C. (1989): A classification of the living Mollusca, American Malacologists, Melbourne, FL (USA). ISBN 0-9158-2622-4.
Outros artigos
editarLigazóns externas
editar- Argonautoidea en Tree of Life.