Antonio Alcalá Galiano

Antonio Alcalá Galiano, nado en 1789 e finado en 1865, foi un político, orador e escritor español.

Antonio Alcalá Galiano

Biografía
Nacemento	(es) Antonio Alcalá Galiano y Fernández de Villavicencio 22 de xullo de 1789 Cádiz, España
Morte	11 de abril de 1865 (75 anos) Madrid, España
Causa da morte	ictus
Ministro de Fomento de España
16 de setembro de 1864 – 11 de abril de 1865 ← Augusto Ulloa Castañón – Manuel Orovio →
Ministro de Mariña de España
15 de maio de 1836 – 14 de agosto de 1836 ← José María Chacón Sarraoa (en)
Deputado no Congreso dos Deputados
20 de febreiro de 1820 – 1 de xaneiro de 1845
Embaixador
Senador de España
Actividade
Ocupación	escritor, romanista, profesor universitario, político, militar
Empregador	Universidade de Londres
Partido político	Partido Moderado
Membro de	Real Academia de Ciencias Morais e Políticas Real Academia Española Real Academia de la Historia
Movemento	Romanticismo
Familia
Fillos	Dionisio Alcalá Galiano, Emilio Alcalá Galiano
Pais	Dionisio Alcalá Galiano   e Consolación Villavicencio
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok Diccionario Akal de Historiadores españoles contemporáneos (2002) (en) , (sec:Alcalá Galiano, Antonio, p.62-64)

Traxectoria

Deputado a Cortes durante o Trienio liberal de 1820-1823, presidiu a sesión na que se declarou a incapacidade de Fernando VII. Emigrado e Inglaterra, regresou a España en 1834. En 1837 afiliouse ao partido moderado, e foi ministro de Mariña nun goberno presidido por Istúriz e de Fomento noutro presidido por Narváez.

Deixou dúas obras autobiográficas de valor histórico e literario: Recuerdos de un anciano (1878) e Memorias (1886). O seu prólogo a El moro expósito, do duque de Rivas, está considerado como o primeiro manifesto do romanticismo español. Influído polo pensamento político inglés, tendeu cara a unha política pragmatista e unha ideoloxía de tipo liberal.