Antonio Alcalá Galiano

Antonio Alcalá Galiano, nado en 1789 e finado en 1865, foi un político, orador e escritor español.

Infotaula de personaAntonio Alcalá Galiano

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Antonio Alcalá Galiano y Fernández de Villavicencio Editar o valor em Wikidata
22 de xullo de 1789 Editar o valor em Wikidata
Cádiz, España Editar o valor em Wikidata
Morte11 de abril de 1865 Editar o valor em Wikidata (75 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Ictus Editar o valor em Wikidata)
Ministro de Fomento de España
16 de setembro de 1864 – 11 de abril de 1865
← Augusto Ulloa CastañónManuel Orovio →
Ministro de Mariña de España
15 de maio de 1836 – 14 de agosto de 1836
← José María Chacón Sarraoa (en) Traducir
Senador de España
Embaixador
Deputado no Congreso dos Deputados
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónescritor , romanista , militar , profesor universitario , político , comparative literature academic (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Londres Editar o valor em Wikidata
Partido políticoPartido Moderado Editar o valor em Wikidata
Membro de
MovementoRomanticismo Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
FillosDionisio Alcalá Galiano (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaisDionisio Alcalá Galiano (en) Traducir Editar o valor em Wikidata  e Consolación Villavicencio (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Deputado a Cortes durante o Trienio liberal de 1820-1823, presidiu a sesión na que se declarou a incapacidade de Fernando VII. Emigrado e Inglaterra, regresou a España en 1834. En 1837 afiliouse ao partido moderado, e foi ministro de Mariña nun goberno presidido por Istúriz e de Fomento noutro presidido por Narváez.

Deixou dúas obras autobiográficas de valor histórico e literario: Recuerdos de un anciano (1878) e Memorias (1886). O seu prólogo a El moro expósito, do duque de Rivas, está considerado como o primeiro manifesto do romanticismo español. Influído polo pensamento político inglés, tendeu cara a unha política pragmatista e unha ideoloxía de tipo liberal.

Véxase tamén editar