António-Pedro Vasconcelos

António Pedro Saraiva de Barros e Vasconcelos GOIH, , nado en Leiria o 10 de marzo de 1939 e finado en Lisboa o 5 de marzo de 2024, foi un cineasta e escritor portugués.

António-Pedro Vasconcelos

Biografía
Nacemento	(pt) António-Pedro Saraiva de Barros e Vasconcelos 10 de marzo de 1939 Leiria, Portugal
Morte	5 de marzo de 2024 (84 anos) Lisboa, Portugal
Datos persoais
País de nacionalidade	Portugal
Educación	Universidade de Lisboa
Actividade
Ocupación	director de cinema , guionista , produtor de cinema
Lingua	Lingua portuguesa
Premios  Grande Oficial da Orde do Infante Don Henrique

Traxectoria

Segundo de tres fillos de Guilherme de Barros e Vasconcelos, xuíz, e da súa muller Palmira Henriqueta de Carvalho Saraiva e irmán maior de José Luís Vasconcelos, estudou Dereito na Facultade de Dereito da Universidade de Lisboa e Filmografía, na Universidade da Sorbona, carreiras que nunca rematou.

Foi un dos directores do Cinema Novo Português, coa película Perdido por Cem, de 1973. Tamén foi responsable dalgúns dos maiores éxitos comerciais dos teatros portugueses, especialmente con O Lugar do Morto, en 1984, e Jaime, en 1999. Con este último gañou a Concha de Prata no Festival Internacional de Cine de San Sebastián, e en Portugal, os Globos de Ouro á mellor película e ao mellor director. Os seus filmes máis recentes son Os Imortais, de 2003, Call Girl, de 2007, e A Bela e o Paparazzo, de 2010.

Ademais de dirixir, foi produtor cinematográfico, sendo un dos fundadores de V.O. Filmes, de Opus Filmes e tamén do Centro Português de Cinema, cooperativa financiada pola Fundación Calouste Gulbenkian, naquel momento presidida por José de Azeredo Perdigão, e que produciu a maior parte dos filmes do Cinema Novo Português .

Foi o presentador do programa Cineclube, na RTP2; foi crítico literario e cinematográfico, dirixindo o equipo editorial de O Cinéfilo (suplemento cinematográfico de O Século ), con João César Monteiro, sendo director Fernando Lopes; foi columnista de Visão e director de A Semana, suplemento de Independente. É autor de Serviço Público, Interesses Privados, 2002.

Foi o defensor de lectores de Record sports; en 1985 representou a Portugal no Foro Cultural de Budapest, por invitación do Ministro de Asuntos Exteriores; presidiu o Grupo de Traballo do Libro Verde para o Cine e a Política Audiovisual, dirixido pola Comisión Europea, e presidiu a Asociación Portuguesa de Directores, de 1978 a 1984, a Secretaría Nacional do Audiovisual, de 1991 a 1993, e o Consello de Opinión da RTP, entre 1996 e 2003.

Foi profesor da Escola de Cine do Conservatorio Nacional e coordinador executivo do grao en Cine, Televisión e Cine Publicitario da Universidade Moderna de Lisboa .

Recibiu o grao de Gran Oficial da Orde do Infante D. Henrique, polo presidente da República Mário Soares, o 10 de xuño de 1992.

Matrimonios e descendentes

Casou por primeira vez o 21 de agosto de 1961, con María Helena Marques (26 de xullo de 1939), da que se divorciou en 1966 (volve casar con Álvaro Manuel Soares Guerra (Vila Franca de Xira, 19 de outubro de 1936 - Vila Vila). Vila Franca de Xira, 18 de abril de 2002, sen xeración) e de quen ten un fillo e unha filla:

• Pedro Jaime Marques de Barros e Vasconcelos ( 7 de novembro), casou por primeira vez con Maria João Bastos, da que se divorciou e que ten unha filla e un fillo, e casou por segunda vez con Maria José Infante de Lacerda de Sequeira Marcelino (Lisboa, São Jorge de Arroios, 25 anos). Marzo de 1966 - 9 de marzo de 2009), sobriña tatara do 1º Barão de Sabroso e o 2º Barão de Sabroso, bisneta matrilineal dunha francesa, cuxo segundo marido foi, de quen se divorciou e coa que ten un fillo:
  • Maria Bastos de Barros e Vasconcelos ( 21 de xuño)
  • Jaime Bastos de Barros e Vasconcelos (3 de febreiro)
  • Guilherme Infante de Lacerda Marcelino de Barros e Vasconcelos (6 de maio de 1988, 25 anos)
• Patrícia Marques de Barros e Vasconcelos (Lisboa, 26 de febreiro de 1966 (58 anos))
  • Laura de Barros e Vasconcelos

Casou por segunda vez en 1975 con María Teresa de Carvalho de Albuquerque Schmidt (Cascais, Estoril, 1 de xuño de 1952), bisneta dun alemán, tataraneta do 5º Marqués de Alegrete, Representante do Título de Conde de Vilar Maior, Representante do Título de Marqués de Penalva e 8º Conde de Tarouca, bisneta do 1ºVizconde de Chanceleiros, tataraneta do 1º Barón de Chancellores, do 1º Conde de Casal Ribeiro e D. Rodrigo Delfim Pereira, con quen ten un fillo:

• Diogo Schmidt de Barros e Vasconcelos ( 13 de junho de 1975), solteiro e sen xeración

Morte

António-Pedro Vasconcelos faleceu aos 84 anos no Hospital da Luz, en Lisboa, a noite do 5 de marzo de 2024.

Filmografía (director)

Entre a súa filmografía están:

• Exposição de Tapeçaria (1968)
• Indústria Cervejeira em Portugal - 2 (1968)
• Tapeçaria - Tradição Que Revive (1968)
• 27 Minutos Com Fernando Lopes Graça (1969)
• Fernando Lopes Graça (1971)
• Perdido por Cem… (1973)
• Adeus, Até ao Meu Regresso (1974)
• As Armas e o Povo (1975) - colectivo
• Cantigamente Nº2 (1975 -TV)
• Emigrantes... e Depois? (1976)
• Oxalá (1981)
• O Lugar do Morto (1984)
• Aqui d'El Rei! (1992)
• Jaime (1999)
• Os Imortais (2003)
• Milú, a Menina da Rádio (2007)
• Call Girl (2007)
• A Bela e o Paparazzo (2010)
• Os Gatos Não Têm Vertigens (2013)
• Amor Impossível (2015)
• A Voz e os Ouvidos do MFA (2017)
• Parque Mayer (2018)

Libros

• Porque é que as mulheres não gostam de futebol? (2001)