Anna María Martínez Sagi
Anna María Martínez Sagi, nada en Barcelona o 16 de febreiro de 1907 e finada en Moià o 2 de xaneiro de 2000, foi unha xornalista, poetisa e feminista catalá.[1]
Biografía | |||||
---|---|---|---|---|---|
Nacemento | 16 de febreiro de 1907 Barcelona, España | ||||
Morte | 2 de xaneiro de 2000 (92 anos) Santpedor, España | ||||
Datos persoais | |||||
País de nacionalidade | España | ||||
Actividade | |||||
Lugar de traballo | Barcelona Costa Azul (pt) Universidade de Illinois | ||||
Ocupación | xornalista , escritora , sindicalista , poetisa , atleta , activista | ||||
Empregador | Futbol Club Barcelona (1934–1936) | ||||
Membro de | |||||
Xénero artístico | Poesía | ||||
Lingua | Lingua castelá, lingua catalá e lingua francesa | ||||
Carreira militar | |||||
Lealdade | Segunda República Española | ||||
Conflito | Segunda guerra mundial e guerra civil española | ||||
Deporte | atletismo tenis Esquí | ||||
Disciplina deportiva | Lanzamento de xavelina | ||||
| |||||
Familia | |||||
Parella | Elisabeth Mulder (pt) | ||||
Irmáns | Armando Martínez Sagi | ||||
Parentes | Emilio Sagi Barba (pt) (tío) Emilio Sagi Barba (curmán) Luis Sagi-Vela (curmán) Luisa Vela (en) (wife of paternal uncle (en) ) Víctor Sagi (en) (curmán segundo) | ||||
Traxectoria
editarDe raíces na alta burguesía catalá, estudou en castelán e francés. Chegou a ser campioa de España de lanzamento de xavelina e foi a primeira muller en participar na directiva do Fútbol Club Barcelona, en 1934, encargada de montar unha sección feminina.
Durante a guerra civil exerceu de xornalista na fronte de Aragón. Ó remate da contenda, fuxiu primeiro a Francia, onde recalou en París e logo en Chartres e rematou uníndose á resistencia antinazi e despois ós EUA, onde deu clases na Universidade de Illinois.
Volveu a España nos anos setenta, residindo en Moià ata a súa morte, totalmente esquecida.
Notas
editar- ↑ "Periodista en el frente de guerra, poeta, atleta, feminista: ¿por qué nadie quiso acordarse de Anna Maria Martínez Sagi?". www.publico.es. Consultado o 2021-03-21.