ARN polimerase T7

A ARN polimerase T7 (T7 RNA polymerase) é unha ARN polimerase do bacteriófago T7, que cataliza a formación de ARN en dirección 5'→ 3'.

ARN polimerase T7 (azul) producindo o ARNm (azul claro) a partir dun molde de ADN bicatenario (laranxa).

Actividade

editar

A polimerase T7 é extremadamente específica para o seu promotor e transcribe só o ADN que está augas abaixo do promotor T7. A polimerase T7 tamén require un molde de ADN e o ión Mg2+ como cofactor para a síntese de ARN. Ten unha taxa de erro moi baixa. A polimerase T7 ten un peso molecular de 99 kDa. Consta dunha soa subunidade e non precisa cofactores proteicos.[1]

Estrutura

editar

A polimerase T7 foi cristalizada en varias formas e as estruturas poden consultarse na base de datos PDB. As diferentes estruturas son as listadas aquí. Estes explican como a polimerase T7 se une ao ADN e o transcribe.

Proteínas relacionadas

editar

Membros relacionados desta familia de encimas son as polimerases do fago T3 e SP6, pero esta familia está tamén relacionada coa ARN polimerase mitocondrial. A familia T7 de ARN polimerases é distinta estrutural e evolutivamente da familia de multisubunidades das ARN polimerases (incluíndo as subfamilias bacterianas e eucariotas). En contraste coas ARN polimerases bacterianas, as polimerases T7 non son inhibidas polo antibiótico rifampicina. Non obstante, compártense moitas características funcionais con estes encimas máis complexos.

Aplicación

editar

En aplicacións biotecnolóxicas, a ARN polimerase T7 utilízase frecuentemente para transcribir o ADN que foi clonado en vectores que teñen dous promotores de fagos diferentes (por exemplo, T7 e T3, ou T7 e SP6) en orientación oposta. O ARN pode ser selectivamente sintetizado a partir da febra do ADN inserido coas diferentes polimerases. Utilízase para obter transcritos específicos e estudar a transcrición.[1] O encima é estimulado pola espermidina. O ARN monocatenario etiquetado homoxeneamente pode xerarse con este sistema. Os transcritos poden ser etiquetados non radioactivamente con actividade altamente específica con certos nucleótidos etiquetados.

  1. 1,0 1,1 Kochetkov SN, Rusakova EE, Tunitskaya VL. Recent studies of T7 RNA polymerase mechanism. FEBS Lett. 1998 Dec 4;440(3):264-7. PMID 9872383

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Ligazóns externas

editar