Xosé VII Pedro al-Tian
Xosé VII Pedro al-Tian (en árabe: يوسف بطرس التيان, Yuwsuf Butrus al-Tyan), nado en Beirut (Líbano) o 15 de marzo de 1760 e finado en Qanubin o 20 de febreiro de 1820, foi o 66º Patriarca de Antioquía e de todo Levante dende o 28 de abril de 1796 até a súa renuncia o 19 de novembro de 1808, e polo tanto cabeza da Igrexa Católica Maronita.
يوسف بطرس التيان (Xosé VII Pedro al-Tian) | |
---|---|
![]() | |
Patriarca da Igrexa Católica Maronita | |
Biografía | |
Nacemento | 15 de marzo de 1760 en Beirut, Líbano |
Pasamento | 20 de febreiro de 1820 en Qanubin, val de Qadixa, gobernación do Líbano Setentrional, Líbano |
Ordes | |
Consagración episcopal | 6 de agosto de 1786, por Xosé VI Pedro Istifan |
Elixido patriarca | 28 de abril de 1796 |
Patriarca de Antioquía dos Maronitas | |
1796 - 1808 | |
Predecesor | Filipe Pedro al-Xumail |
Sucesor | Xoán XI Pedro al-Hilu |
Outros | |
Ficha en catholic-hierarchy.org |
Traxectoria editar
Naceu en Beirut nunha importante familia maronita. Aínda novo, foi enviado a estudar ao Colexio Maronita de Roma, onde foi ordenado sacerdote en 1784. En 1786 foi nomeado bispo de Damasco, recibindo a consagración episcopal o 6 de agosto de mans do patriarca Xosé VI Pedro Istifan, e en 1788 foi nomeado vigairo patriarcal. O 28 de abril de 1796 foi elixido patriarca de Antioquía e de todo Levante.
Dignidades da Igrexa católica | ||
---|---|---|
Predecesor: Filipe Pedro al-Xumail |
Patriarca de Antioquía e todo o Levante 1796 - 1808 |
Sucesor: Xoán XI Pedro al-Hilu |