Xosé VII Pedro al-Tian
Xosé VII Pedro al-Tian (en árabe: يوسف بطرس التيان, Yuwsuf Butrus al-Tyan), nado en Beirut (Líbano) o 15 de marzo de 1760 e finado en Qanubin o 20 de febreiro de 1820, foi o 66º Patriarca de Antioquía e de todo Levante dende o 28 de abril de 1796 até a súa renuncia o 19 de novembro de 1808, e polo tanto cabeza da Igrexa Católica Maronita.
Nome orixinal | (ar) يوسف بطرس التيان |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 15 de marzo de 1760 Beirut, Líbano |
Morte | 20 de febreiro de 1820 (59 anos) Antioquía, Turquía |
Bispo diocesano | |
1786 – ← Simón VI Awad | |
Datos persoais | |
Relixión | Igrexa católica e Igrexa católica maronita |
Actividade | |
Ocupación | bispo católico (1786–), sacerdote católico (1784–) |
Consagración | Xosé VI Istifan |
Traxectoria
editarNaceu en Beirut nunha importante familia maronita. Aínda novo, foi enviado a estudar ao Colexio Maronita de Roma, onde foi ordenado sacerdote en 1784. En 1786 foi nomeado bispo de Damasco, recibindo a consagración episcopal o 6 de agosto de mans do patriarca Xosé VI Pedro Istifan, e en 1788 foi nomeado vigairo patriarcal. O 28 de abril de 1796 foi elixido patriarca de Antioquía e de todo Levante.
Dignidades da Igrexa católica | ||
---|---|---|
Predecesor: Filipe Pedro al-Xumail |
Patriarca de Antioquía e todo o Levante 1796 - 1808 |
Sucesor: Xoán XI Pedro al-Hilu |