Xosé VII Pedro al-Tian
Xosé VII Pedro al-Tian (en árabe: يوسف بطرس التيان, Yuwsuf Butrus al-Tyan), nado en Beirut (Líbano) o 15 de marzo de 1760 e finado en Qanubin o 20 de febreiro de 1820, foi o 66º Patriarca de Antioquía e de todo Levante dende o 28 de abril de 1796 até a súa renuncia o 19 de novembro de 1808, e polo tanto cabeza da Igrexa Católica Maronita.
  | |
| Nome orixinal | (ar) يوسف بطرس التيان |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 15 de marzo de 1760 Beirut |
| Morte | 20 de febreiro de 1820 (59 anos) Antioquía |
| Bispo diocesano | |
| 1786 – ← Simón VI Awad | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Líbano Imperio Otomán |
| Relixión | Igrexa católica e Igrexa católica maronita |
| Actividade | |
| Ocupación | bispo católico (1786–), sacerdote católico (1784–) |
| Consagración | Xosé VI Istifan |
 | |
Traxectoria editar
Naceu en Beirut nunha importante familia maronita. Aínda novo, foi enviado a estudar ao Colexio Maronita de Roma, onde foi ordenado sacerdote en 1784. En 1786 foi nomeado bispo de Damasco, recibindo a consagración episcopal o 6 de agosto de mans do patriarca Xosé VI Pedro Istifan, e en 1788 foi nomeado vigairo patriarcal. O 28 de abril de 1796 foi elixido patriarca de Antioquía e de todo Levante.
| Dignidades da Igrexa católica | ||
|---|---|---|
| Predecesor: Filipe Pedro al-Xumail |
Patriarca de Antioquía e todo o Levante 1796 - 1808 |
Sucesor: Xoán XI Pedro al-Hilu |