Xavoleno Prisco
Xavoleno Prisco foi un xurista que viviu entre os séculos primeiro e segundo despois de Cristo, tamén coñecido como Gaio Octavio Tidio Tosiano Iavoleno Prisco, e foi membro do concilio de Traxano.
| Nome orixinal | (la) Gaius Octavius Tidius Tossianus Lucius Iavolenus Priscus  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 60 |
| Morte | 120 (59/60 anos) |
| Gobernador romano | |
| 89 – 92 ← Lúcio Antônio Saturnino (pt)  | |
| Cónsul sufecto | |
| 86 – 86 | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Roma Antiga |
| Actividade | |
| Ocupación | político , escritor |
| Período de tempo | Alto Imperio Romano |
| Período de actividade | (Con vida en: século I ) |
| Movemento | Sabinian school (en) |
| Profesores | Cneu Aruleno Célio Sabino (pt) |
| Alumnos | Salvius Julianus (en) |
| Lingua | Lingua latina |
| Carreira militar | |
| Rango militar | Legado (Roma antiga) |
Traxectoria editar
Discípulo de Celio Sabino, sucedeuno como director da Escola Sabiniana, que seguía as doutrinas de Gaio Ateio Capitón. Os seus discípulos máis prominentes foron os xuristas Salvio Xuliano, Aburno Valente e Tusciano.
Foi pretor das provincias de África e Siria antes de unirse ao consello do emperador. Morreu nos últimos anos do reinado de Traxano ou nos primeiros de Hadriano, e Plinio afirma que se volveu tolo.
A orixinalidade da obra de Xavoleno pódese admirar nos 14 libros de Epistulae, de onde vén o proverbio en D.50.17.202: "En Dereito Civil toda definición é perigosa, pois é difícil que non teña que ser alterada". Ademais Xavoleno escribiu os quince Libri ex Cassio, onde xulga as sentenzas deste, e os cinco ex Plautio, así como un epítome e comentario crítico sobre os Libri posteriores de Antistio Labeón.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- UNAM- Jurídicas
- Gottlieb Heinecke, Johann (1845). Complutense de Madrid, ed. Historia del derecho Romano. Consultado o 11 de xaneiro de 2014.