Voo 117 de Air France
O voo 117 de Air France era un servizo regular multitraxecto dende o aeroporto de París-Orly ata Santiago de Chile, con escalas en Lisboa, os Azores, Pointe-à-Pitre, Caracas e Lima, que se esnafrou o día 22 de xuño de 1962. O Boeing 707-328 implicado no accidente tiña tan só catro meses de idade.
| Voo 117 de Air France | |
|---|---|
 Boeing 707 semellante ao accidentado
| |
| Resumo | |
| Data | 22 de xuño de 1962 |
| Causa | voo controlado contra o terreo |
| Lugar | Dos D'Ane |
| Coordenadas | Coordenadas: 16°18′40″N 61°46′05″O / 16.311, -61.768 |
| Finados | 113 |
| Aeronave | |
| Tipo de aeronave | Boeing 707-328 |
| Operador | Air France |
| Rexistro | F-BHST |
| Pasaxeiros | 103 |
| Tripulación | 10 |
| Superviventes | 0 |
O voo foi normal ata a aproximación a Pointe-à-Pitre. O aeroporto está rodeado por montañas e precisa un descenso abrupto. O tempo era malo, había violentas tormentas e nubes baixas. A baliza de navegación VOR estaba fóra de servizo. A tripulación informou estar sobre a baliza non direccional a 5 000 pés (1 524 m) e virou cara ao leste para iniciar a aproximación final. Debido a lecturas incorrectas do buscador automático de dirección (ADF) causadas pola tormenta, o avión desviouse 15 km ao oeste da senda de planeo. O avión esnafrouse nun bosque nun outeiro chamado Dos D'Ane, a uns 427 m e estoupou. Non houbo superviventes. Entre os mortos estaba o político da Güiana Francesa e heroe de guerra Justin Catayée e o poeta e activista negro Paul Niger.
Os investigadores non puideron determinar a razón exacta do accidente, pero sospeitaron da información meteorolóxica insuficiente proporcionada á tripulación, do fallo no equipamento de terra, e os efectos atmosféricos no indicador ADF. Despois do accidente os pilotos de Air France criticaron os aeroportos subdesenvolvidos con pobres instalacións para operar reactores, como o aeroporto de Guadalupe. Este foi o segundo accidente en menos de tres semanas dun Boeing 707 de Air France despois do voo 007 o 3 de xuño. Tex Johnston, piloto xefe de probas de Boeing Aircraft Co. escribiu na súa autobiografía sobre os eventos que levaron ao accidente. "As tripulacións de Air France adoitaban chegar tarde (para a formación da tripulación por Boeing), e ás veces o avión non estaba disposto para o servizo. ... Después de moito tempo extra, e na miña opinión, adestramento de voo excesivo, o piloto xefe suspendeu a cualificación". Johnston informou o director de Air France escribindo "Non creo que o capitán sexa capaz de cualificarse no 707". Despois "... un instructor de Air France cualificou o piloto xefe. No seu segundo voo como capitán, fallou nunha aproximación con mal tempo... e esnafrouse contra unha montaña".[1]
Algúns restos aínda están no lugar, onde se situou un monumento memorial en 2002 para celebrar o 40 aniversario do accidente.[2] A estrada que leva ao sitio é chamada Route du Boeing en memoria do sinistro.[3]
No presente Air France usa ese número de voo na ruta entre Shanghai-Pudong e París-Charles de Gaulle operado por un Boeing 777.[4]
Notas
editar- ↑ Johnston, A.M. (2014). Tex Johnston: Jet-Age Test Pilot. Smithsonian Institution. ISBN 978 1-588-34447-2.
- ↑ "Dos d'Ane balade". www.guadeloupensites.com. Consultado o 2019-01-10.
- ↑ Nicole. "Les Gites du bord de mer - Guadeloupe". www.gitesduborddemer.com. Arquivado dende o orixinal o 14 de maio de 2016. Consultado o 2019-01-10.
- ↑ "Air France (AF) #117 ✈ FlightAware". FlightAware (en castelán). Consultado o 2019-01-10.