Válka s Mloky ("A guerra das píntegas") é unha novela satírica de ciencia ficción en lingua checa do xornalista e escritor Karel Čapek, publicada en 1936 en Praga. Nesta obra Čapek narra mediante múltiples personaxes os sucesos que preceden o descubrimento das píntegas xigantes identificadas polos científicos como Andrias scheuchzeri, deténdose na reacción da prensa, nas respostas que intenta dar a comunidade científica, e na oportunidade que ven os empresarios para utilizalas como man de obra barata. Así, empezan a xurdir similitudes co colonialismo, o comercio de escravos, a explotación laboral, a produción capitalista, o fascismo e os nacionalismos, que, ao estar representados por píntegas intelixentes nunha orde mundial moi similar á real, adquiren un sentido irónico e satírico polos acontecementos, a todas luces lóxicos, que transcorren en consecuencia.

Válka s Mloky
Título orixinalVálka s Mloky, Der Krieg mit den Molchen, La guerre des salamandres e War with the newts
Autor/aKarel Čapek
OrixeChecoslovaquia
Linguacheco
Xénero(s)Novela, Ciencia ficción, Distopía
EditorialFr. Borový
Data de pub.1936
Páxinas240
editar datos en Wikidata ]

Contexto

editar

A comezos da década de 1930 o panorama mundial era incerto. O Nacionalsocialismo alemán tomaba forza e maior popularidade, e a Unión Soviética comezaba a consolidarse como potencia militar, mentres que Checoslovaquia permanecía aínda inestable. Čapek foi desde o principio admirador do fundador do Estado de Checoslovaquia, Tomáš Garrigue Masaryk, quen influíu profundamente na súa obra.[1] Escribiu en tres volumes Hovory s T. G. Masarykem ("Conversas con T. G. Masarykem", 1928-1935), unha biografía intelectual baseada en entrevistas co político.[2]

Karel Čapek era xa un escritor recoñecido en vida, principalmente no seu país. En 1936 estaba considerado candidato a recibir o Premio Nobel de Literatura, con seis novelas publicadas e seis obras de teatro, amais de artigos, contos e cartas de viaxes.[3] Mais a presión da Alemaña nazi impediu que recibise o premio un antifascista declarado.[4] Así, Čapek permaneceu case descoñecido en boa parte da Europa occidental, e os sucesos que seguiron á súa morte frearon a distribución dos seus libros. En 1938, cando faleceu, os nazis estaban a piques de invadir Checoslovaquia, polo cal se tiveron que ocultar as súas obras durante o período de guerra polo seu contido polémico, logrando reimprimirse en curtos períodos durante a posguerra.[5]

Válka s Mloky desenvólvese coa intervención de distintos personaxes, ningún deles protagonista, cun collage de relatos, historias, recortes de periódico e discusións altamente científicas. Os personaxes máis importantes son tres checos: o capitán J. van Torch (mariño que descobre as píntegas xigantes na costa de Sumatra), G. H. Bondy (empresario e membro de comités consultivos), e o señor Povondra (empregado do señor Bondy e coleccionista asiduo de recortes de periódico sobre as píntegas xigantes).

A novela está dividida en tres libros. No primeiro desenvólvese a historia que segue ao descubrimento das píntegas e o principio da súa comercialización como man de obra barata e a discusión científica e periodística que xorde arredor. No segundo, as cuestións políticas comezan a facerse presentes, e fálase do comezo dunha utopía na que os grandes proxectos son viables grazas ao traballo de millóns de píntegas; fanse diques, constrúense illas artificiais, amplíanse países e a economía está en constante expansión debido á alimentación das píntegas e ao abastecemento de ferramentas. Pola súa parte, as criaturas van desenvolvendo a súa intelixencia e capacidade de fala, pero tamén a súa submisión. No terceiro libro, despois de múltiples discusións entre o lugar e o trato que merecían as píntegas, e despois de discutirse os seus dereitos, de proporcionarlles educación adecuada e de recoñecer parcialmente a súa capacidade de raciocinio, comezan a volverse máis recorrentes os problemas coas píntegas. Estas aumentan en número e vólvense máis esixentes até iniciar un conflito no que os humanos non queren negociar nin aceptar o caos que crearon até que se volve demasiado evidente.

Narración

editar

Čapek mestura a linguaxe literaria coa coloquial. Imita e parodia distintos tipos de xornalismo, a linguaxe científica e as expresións de científicos, avogados, políticos, empresarios e burócratas segundo o seu modo de expresarse e razoar.[6] Utiliza notas de periódico -ás veces en idiomas descoñecidos-, artiglos científicos con distintas posturas e intervencións de personaxes secundarios que comparten reflexións sobre o tema desde distintos puntos de vista. Logra así impregnar de realismo os sucesos e decisións que se toman seguindo unha lóxica tan estrita que permite entrever o absurdos que resultan.

  1. Peter Kussi (ed.) (1990): Toward the Radical Center: A Karel Capek Reader. North Haven, Catbird Press, p. 15.
  2. Ibíd., p.16.
  3. Ibíd., p. 7.
  4. Ibíd., p. 8.
  5. B. R. Bradbrook, "A Čapek Revival", The Slavonic and East European Review, vol. 42, 99(1964), p. 434.
  6. Elizabeth Maslen, “Proper Words in Proper Places: The Challenge of Capek’s ‘War with the Newts’ (Review)”, Science Fiction Studies, vol. 14, (1987), pp.83.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar