Tito (emperador)

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Tito.

Titus Flavius Sabinus Vespasianus, nado o 30 de decembro de 39 e finado o 13 de setembro de 81 foi un emperador romano. No ano 79, á morte do seu pai Vespasiano, quen foi divinizado, foi nomeado o seu sucesor. É o segundo emperador da dinastía Flavia.

Tito
Nacemento	41, 30 de decembro de 40, 30 de decembro de 41 e 30 de decembro de 39
Lugar de nacemento	Roma
Falecemento	13 de setembro de 81
Lugar de falecemento	Aquae Cutiliae
Soterrado	Mausoleo de Augusto
Nacionalidade	Roma Antiga
Relixión	relixión na Roma antiga
Ocupación	político e militar
Pai	Vespasiano
Nai	Domitila a Maior
Cónxuxe	Arrecina Tértula e Márcia Furnila
Fillos	Júlia Flávia e Flavia
Irmáns	Domiciano e Domitila a Menor
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

O Amphitheatrum Flavium, coñecido como o Coloseo

O Arco de Tito en Roma

Traxectoria

Tito seguira unha brillante carreira militar en Britania e Xermania e sufocou a rebelión xudía no ano 70. Despois de todos estes feitos, foi nomeado César e o seu pai asociouno ó goberno.

A destrución do templo de Xerusalén, a súa lendaria xenerosidade e bondade de carácter e os seus contrariados amores con Berenice, irmá do rei xudeu Agripa II, converteron a Tito en protagonista de dramas e óperas.

Pero gobernou pouco tempo, apenas dous anos, e o seu paso pola escena política carece de relevo e interese.

A fama das súas boas cualidades humanas venlle dos seus desvelos por auxiliar as vítimas da erupción do Vesuvio no ano 79, e a destrución das cidades de Pompeia e Herculano e cos damnificados do incendio que un ano despois sufriu a propia Roma. Morreu de forma prematura no ano 81.

Imperio Romano
Segue a: Vespasiano	Tito (emperador) (79-81)	Precede a: Domiciano
	Dinastía Flavia