Thin Man

páxina de homónimos de Wikimedia

Thin Man foi o nome en código dunha proposta de bomba nuclear de plutonio de tipo balístico usando plutonio-239 que os Estados Unidos comezaron a desenvolver no Proxecto Manhattan. O seu desenvolvemento abortouse ó descubrir que a taxa de fisión espontánea do seu plutonio reproducido en reactores nucleares era demasiado alta para o seu uso nunha arma de tipo balístico, por mor da alta concentración do istótopo plutonio-240.

Carcasas de bombas Thin Man

O seu deseño era un deseño primitivo proposto antes de que o plutonio fose reproducido con éxito nun reactor nuclear a partir da irradiación de uranio-238. Os científicos asumían ata entón que o plutonio, ó igual que o uranio-235, podería ensamblarse nunha masa crítica cun método de tipo balístico, disparándolle unha peza subcrítica a outra. Para evitar unha predetonación ou "efervescencia", a "bala" de plutonio tería que acelerarse ata unha velocidade de polo menos 3 000 feet per second (910 m/s), xa que doutra forma a reacción de fisión comezaría antes de que a ensamblaxe estivese completa, detonando o dispositivo de forma prematura.[1]

O Thin Man tiña 17 feet (5,2 m) de largo, con 38-inch (97 cm) de ancho e unha sección media de 23-inch (58 cm). A súa lonxitude era necesaria para que a "bala" de plutonio acadase unha velocidade axeitada antes de chegar ó obxectivo. O seu peso era duns 8 000 pounds (3 600 kg) no modelo final da arma.[2] Só existía unha aeronave Aliada capaz de transportar o Thin Man sen sufrir modificacións, o Avro Lancaster británico. Porén, o Boeing B-29 Superfortress estadounidense podía modificarse para transportala eliminando parte do largueiro principal das ás e varios tanques de osíxeno localizados entre os seus dous compartimentos de carga.[3]

Nunha reunión no Laboratorio de Los Alamos o 17 de xullo de 1944 os científicos acordaron a inviabilidade dunha bomba de plutonio de tipo balístico. O traballo no Proxecto Manhattan centrouse entón no deseño balístico do Little Boy con uranio, e a investigación en Los Alamos centrouse nos problemas da implosión das bombas Fat Man.[4][5]

  1. Hansen 1995, p. 106.
  2. Campbell 2005, pp. 76–77.
  3. Hansen 1995, pp. 107, 119.
  4. Hoddeson et al. 1993, pp. 240–244.
  5. Nichols 1987, pp. 138–139.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

 
 Este artigo sobre historia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.