Small Faces

(Redirección desde «The Small Faces»)

Small Faces foi unha banda inglesa de rock fundada en 1965 en East London e fortemente influenciada polo rhythm and blues estadounidense. Orixinalmente o grupo estaba formado por Steve Marriott, Ronnie Lane, Kenney Jones e Jimmy Winston, substituíndo Ian McLagan a Winston como teclista en 1966.[1] A banda foi un dos grupos mod máis aclamados e influíntes dos anos 60,[2][3] gravando exitosas cancións como "Itchycoo Park", "Lazy Sunday", "All or Nothing" e "Tin Soldier", así como o seu disco conceptual Ogdens' Nut Gone Flake. Small Faces converteuse nunha das bandas psicodélicas máis exitosas do Reino Unido antes de separarse en 1969.[4][5]

Small Faces
A banda en 1968
OrixeLondres, Inglaterra Inglaterra
Período1965 - 1969
1975 - 1978
Xénero(s)rock, R&B, beat, música psicodélica
Selo(s) discográfico(s)Decca, RCA Victor, Immediate, Atlantic
MembrosKenney Jones
Ronnie Lane
Steve Marriott
Jimmy Winston
Ian McLagan
Rick Wills
Jimmy McCulloch
Na rede
thesmallfaces.com
Facebook: SmallFacesOfficial Spotify: 1YqGsKpdixxSVgpfaL2AEQ Last fm: Small+Faces Musicbrainz: 7771a68c-ef6a-400f-978d-64050d45a54c Songkick: 210193 Discogs: 152682 Allmusic: mn0000423267 Deezer: 66991 Editar o valor en Wikidata

Cando Marriott marchou para formar Humble Pie, os outros tres membros colaboraron con Ronnie Wood, o seu irmáns maior Art Wood, Rod Stewart e Kim Gardner, continuando brevemente co nome Quiet Melon, e posteriormente, tras a marcha de Art Wood e Gardner, como Faces.[6][7] En América do Norte, o disco de estrea de Faces foi acreditado a Small Faces.

Tras a ruptura de Faces e Humble Pie en 1975, reformouse a formación clásica de Small Faces (formada por Marriott, Lane, McLagan e Jones) despois de que unha reedición de "Itchycoo Park" se convertese nun éxito.[8] Lane marchou pouco despois, e foi substituído por Rick Wills (posteriormente en Foreigner). Esta formación (bautizada como Mk-II por Marriott)[9] gravou o álbum Playmates antes de recrutar a Jimmy McCulloch. Este quinteto publicou só 78 in the Shade antes de separarse.

Small Faces é considerada unha das primeiras inspiracións do posterior movemento Britpop.[10] Foron incluídos no Rock and Roll Hall of Fame en 2012.

Discografía

editar

Álbums

editar
Álbum Ano Selo
Small Faces 1966 Decca Records
Small Faces 1967 Immediate Records
There Are But Four Small Faces 1968 Columbia Records
Ogdens' Nut Gone Flake 1968 Immediate Records
Playmates 1977 Atlantic Records
78 in the Shade 1978 Atlantic Records
  1. "Small Faces Songs, Albums, Reviews, Bio & More". AllMusic (en inglés). Consultado o 2022-11-17. 
  2. "Influential Rock Musicians - The British Invasion". web.archive.org. 2011-02-22. Archived from the original on 22 de febreiro de 2011. Consultado o 2022-11-17. 
  3. "Faces". Rolling Stone. 2012-01-14. Arquivado dende o orixinal o 14 de xaneiro de 2012. Consultado o 2022-11-17. 
  4. "The Small Faces - Interview @ Designer Magazine". designermagazine.tripod.com. Consultado o 2022-11-17. 
  5. Webb, Rob. "BBC - Music - Review of The Small Faces - Ultimate Collection". www.bbc.co.uk (en inglés). Consultado o 2022-11-17. 
  6. "Faces Songs, Albums, Reviews, Bio & More". AllMusic (en inglés). Consultado o 2022-11-17. 
  7. Handbook of attachment : theory, research, and clinical applications. New York: Guilford Press. 1999. ISBN 978-1-57230-826-8. OCLC 40489212. 
  8. "Small Faces - British Invasion Bands". web.archive.org. 2011-02-14. Archived from the original on 14 de febreiro de 2011. Consultado o 2022-11-17. 
  9. "IanMcLagan.com - The Story of the Small Faces in Their Own Words: Reunions". web.archive.org. 2004-10-19. Arquivado dende o orixinal o 19 de outubro de 2004. Consultado o 2022-11-17. 
  10. "BBC - 6 Music - Headline". www.bbc.co.uk. Consultado o 2022-11-17. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar