Tenente (Idade Media)

titular dunha tenencia feudal

Tenente era o responsábel da tenencia feudal correspondente a unha vila ou rexión, designado polo rei ou o señor durante a Idade Media nos reinos cristiáns da Península Ibérica. A tenencia non daba dereito de propiedade e era temporal.

O tenente administraba xustiza, recadaba os impostos reais e militares, e os ingresos resultantes usualmente repartíanse a partes iguais entre o tenente e o rei.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar