Sopa negra
A sopa negra ou caldo negro (en grego antigo: μέλας ζωμός, mélās dsōmós) era un prato tradicional espartano elaborado con sangue, viño e vísceras; considerábase símbolo da frugalidade dos costumes espartanos e era o alimento fundamental consumido na sissitía, comida colectiva dos espartanos.
Era un guiso de porco, escurecido pola adición de sangue[1] e viño. Aínda que non se conservou ningunha receita deste prato, crese que tamén incluía vinagre, para actuar como emulsionante evitando que o sangue do porco callase durante a cocción.
Segundo a lenda, un home de Síbaris, cidade do sur de Italia famosa polo seu luxo e gula, dixo despois de probar a sopa negra que entendía por que os espartanos estaban tan dispostos a morrer.
Historia editar
Plutarco, na Vida de Licurgo, di que un rei da rexión do Ponto, despois de ter oído falar deste famoso caldo e sentindo curiosidade, trouxo un cociñeiro espartano para que o preparase. Cando o probou, pareceulle pésimo, e o cociñeiro díxolle entón que para gozalo ao máximo había que se bañar primeiro no Eurotas –o río do Peloponeso que pasa por Esparta–, o que significaba que había que apreciar os costumes e as tradicións espartanos, adaptándose a un estilo de vida sinxelo e esencial[2].
O propio Plutarco di que os anciáns espartanos non comían carne, que se deixaba aos mozos, preferindo alimentarse case exclusivamente de sopa negra.
Ateneo exemplifica o declive de Esparta sinalando que os cociñeiros, afeitos a facer salsas refinadas, xa non eran quen de prepararen sopa negra[3].
Notas editar
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Clauss, Manfred (1983). Sparta. Eine Einführung in seine Geschichte und Zivilisation. Múnic: C.H. Beck. p. 166. ISBN 3-406-09476-7.
Outros artigos editar
- Czernina, sopa polaca feita con sangue de pato.