Moira
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde setembro de 2015.) |
- Este artigo trata sobre a auga saturada de sal, para as personaxes mitolóxicas, véxase o artigo Moiras.
A moira[1] ou salmoira é a auga saturada de sal, particularmente aquela na que se conservan carnes, peixes e outros alimentos. É unha auga cunha alta concentración de sal (NaCl) disolta. Existen ríos e lagos salgados onde non hai vida polo exceso de sal e de onde se extrae a moira, principalmente para obter o seu sal evaporando a auga en salinas. A moira pode ser velenosa para algúns animais que beben desta.
Por extensión, tamén se lle chama moira a disolucións altamente concentradas doutros sales. Son exemplos disto a moira de cloruro de calcio e a de dicromato sódico.
A salmoira distínguese da auga salobre en que esta última ten unha menor concentración de sal.
Usos editar
En 1800, Alessandro Volta usou a moira xunto co cobre e o cinc para crear a pila voltaica.
Outros usos máis comúns son:
- Para a conservación e curado de certos alimentos, ademais de funcionar como un elemento culinario. Almacenado en frascos de moira fanse os cogombros ou encurtidos.
- En sistemas de refrixeración, como medio de transmisión de calor, xa que debido ao seu baixo punto de conxelación (solidificación), utilízase coma refrixerante secundario.
- Para desfacer a neve en estradas.
- Para a purificación e limpeza do mesmo sal, para o uso deste en aplicacións de consumo humano e noutras actividades que requiren sal de alta pureza.
- Antigamente, os mariñeiros utilizábana para endurecer ou curtir a pel das mans.
- Xunto co vapor pode xerar un fluído motor para mover turbinas e xerar electricidade.
- En procesos de estimulación de pozos de petróleo.
Notas editar
- ↑ Nomes galegos en Portal das Palabras - http://portaldaspalabras.org/buscador?palabra=moira&sinom=0&homonimo= Arquivado 26 de febreiro de 2014 en Wayback Machine.