Pazo de Galegos
O Pazo de Galegos, tamén coñecido como Pazo das Monxas, é unha casa señorial localizada no lugar do Pazo, na parroquia de Galegos (Frades).[1]
| Pazo de Galegos | |
|---|---|
 | |
| Concello | Frades |
| Provincia | A Coruña |
| Comunidade | Galicia |
| Coordenadas | 43°02′44″N 8°20′04″O / 43.045491666667, -8.3343138888889Coordenadas: 43°02′44″N 8°20′04″O / 43.045491666667, -8.3343138888889 |
| Estilo arquitectónico | |
| Estilo orixinal | (románico) |
| Estilo actual | (século XVII) |
| Estado actual | En bo estado |
| Véxase tamén | |
| Pazos de Galicia | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Características
editarA vivenda ten planta rectangular cunha capela engadida en 1950, que outorga ao conxunto a planta en forma de L.
Historia
editar
Os primeiros propietarios coñecidos sitúanse en 1664. Os escudos recollen aos Montenegro, Mosquera, Andrade, Bermúdez, Ribera, Salgado e Gayoso. Na fachada consérvase un brasón que alude aos Novoa, Luaces e Enríquez. Entre os seus donos figurou Emilio Folla Jean, que en xuño de 1914 llo cedeu a Maximiliano Linares Rivas, alcalde de Ferrol e A Coruña. Linares Rivas deixoullo á súa filla Rosario Linares-Rivas Amil-España. Esta outorgoullo en xullo de 1966 ás Irmás de Santa Dorotea, que o rexentan na actualidade. Foron as irmás as que construíron a capela e dirixiron unha escola para a zona na década de 1960.[2]
O pazo foi visitado en 1690 pola raíña Mariana de Neoburgo, esposa de Carlos II, segundo pode lerse na inscrición do lintel do portón de entrada:
El 15 de abril de 1690 durmió en esta casa la Reina Nuestra Señora Doña Mariana de Neoburgo, mujer del rey Nuestro Señor don Carlos II, viniendo de La Coruña en Romería a Nuestro Santo Apóstol Santiago.
Notas
editar- ↑ Miralbes Bedera, Rosario; de Torres Luna, María Pilar; Rodríguez Martínez-Conde, Rafael (1979). "Frades". Mapa de límites de las parroquias de Galicia. Santiago de Compostela: Imprenta Paredes. p. 16. ISBN 8460014142.
- ↑ Arquitectura Señorial del norte de España, de Germán Ramallo Asensio e Begoña Alonso Ruíz, consultado o 25 de abril de 2020.