Pavonis Mons
Pavonis Mons é un gran volcán de escudo que está situado na rexión de Tharsis do planeta Marte. É o volcán que está no medio na cadea de tres volcán chamados colectivamente os Tharsis Montes e está centrado sobre as coordenadas 0,79° N 246,6° E[1]. O volcán foi descuberto pola sonda Mariner 9 no ano 1971 e orixinalmente foi chamada Mancha central (ou mancha do medio).[3] Recibiu o seu nome actual no ano 1973, Pavonis Mons en latín significa "Monte do pavo".[1]
Pavonis Mons | |
---|---|
![]() | |
Tipo de accidente xeolóxico | Mons |
Accidente xeolóxico de | Marte |
Diámetro | 375 km km[1] |
Altitude | 13,4 km[2] |
Coordenadas | 0,79° N 246,6° E [1] |
Procedencia do nome | Pavonis Mons (do latín) que significa Monte do pavo, nome clásico dun accidente xeolóxico de albedo.[1] |
Descrición Xeral
editarPavonis Mons queda na beira sur do cuadrángulo de Tharsis - aproximadamente a 400 km suroeste de Ascraeus Mons (que dos 3 volcáns de Tharsis Montes é o que está máis ó norte) e 400 km ó nordés de Arsia Mons (que é o membro dos Tharsis Montes que está máis ó sur). Os Tharsis Montes descansan ó longo dun crista nunha gran elevación que vai dirección nordés coñecida coma a protuberancia de Tharsis (ou avultamento), o cal case ocupa toda a rexión de Tharsis e estendese ó longo de máis de 3,000 km de ancho na rexión ecuatorial occidental de Marte.[4] Olympus Mons, o volcán máis grande do Sistema Solar está na beira da protuberancia de Tharsis, a uns 1.200 km ó noroeste de Pavonis Mons.
Pavonis Mons é o volcán máis pequeno dos tres volcáns dos Tharsis Montes, ten uns 375 km de diámetro[1] e queda case 14 km por riba do datum marciano (o hipotético nivel do mar marciano.) Coma volcán de escudo que é, Pavonis Mons ten unha pendente moi suave e cunha de inclinación só 4°.[5] O cumio contén unha caldeira circular e profunda de 47 km de diámetro e con polo menos 5 km de profundidade.[6] Unha gran depresión moi pouco profunda descansa inmediatamente ó nordés da pequena caldeira. Esta gran depresión ten uns 90 km de diámetro e estruturalmente é máis complexa cá pequena caldeira.[7]
Coma case toda a rexión de Tharsis, Pavonis Mons ten un albedo moi alto e unha baixa capacidade calorífica volumétrica (a capacidade dun corpo volumétrico de almacenar calor), indicando que o volcán e os seus arredores están cubertos de grandes cantidades de po fino. O po forma un manto sobre a superficie que escurece ou muda a topografía e a xeoloxía das particularidades menos significativas da rexión.[8] Tharsis é probablemente poeirento debido ás súas grandes alturas. A presión atmosférica no cumio é duns 130 Pa (1,3 mbar),[2] un 21% da presión media da superficie de Marte. A densidade atmosférica é demasiado baixa para move-lo po unha vez este é depositado.[9]
Xeoloxía
editarA meirande parte do volume da superficie do volcán consiste en coladas de lava de comezos da idade Amazónica. As ladeiras do norte do volcán están moi fracturas con grabens e con fallas normais concéntricas que parten do cumio da caldeira do volcán.[4] Na parte máis baixa da ladeira este, existe unha cadea de fosas elípticas ou ovais, aliñadas cara a abaixo e en dirección ó centro dunha depresión pouco profunda. Están ambas estruturas formadas polo colapso asociado a unha falla – as escarpas en cada lado da depresión son a liña de falla. (Estas estruturas normalmente son atopadas en lugares onde o chan foi movido por rochas fundidas ou forzas tectónicas.)
Glaciares
editarUsando os datos das sondas Mars Global Surveyor e da Odyssey, combinados cos adiantos no estudo dos glaciares, os científicos suxeriron que os glaciares existiron no pasado en Pavonis Mons e probablemente aínda existan en moito menor medida.[10][11] Evidencia disto son as cristas concéntricas (morenas depositadas polos glaciares), unha área nodosa (causada pola sublimación do xeo), e unha sección suave que flúe por riba doutros depósitos (refugallos que cobren o xeo do glaciar). O xeo puido ser depositado cando a oblicuidade de Marte alterou o clima do propio planeta, causando dese xeito que houbese máis humidade na atmosfera. Os estudos indican que a houbo unha glaciación no período Amazónico tardío, que é o período máis recente na cronoloxía de Marte. Probablemente ocorreron múltiples procesos glaciares.[12] O xeo presente na actualidade é un dos recursos primordiais para unha posible colonización futura do planeta.
Posible evidencia de placas tectónicas
editarPavonis Mons é o volcán que está no medio na cadea de tres volcáns chamados colectivamente os Tharsis Montes da rexión do mesmo nome, e está case á altura do ecuador. Os outros dous volcáns do Tharsis Montes son o Ascraeus Mons e o Arsia Mons. Os tres volcáns do Tharsis Montes, xunto con outros volcáns máis pequenos que están máis ó norte, forman unha estreita liña. Propúxose a teoría de que está longa e estreita liña de volcáns podería se-lo resultado do movemento dunha placa tectónica que na terra dan coma resultado as cadeas de volcáns feitas por un punto quente.[13][14][15][16][17]
Na cultura
editar- O instrumental "Approaching Pavonis Mons by Balloon (Utopia Planitia)" é a última canción do albume Yoshimi Battles the Pink Robots, dos The Flaming Lips.
- Pavonis Mons é o lugar onde está situada a cidade de Sheffield na triloxía (de novelas) marciana de Kim Stanley Robinson. En Sheffield está tamén a base dun ascensor espacial.
Galería
editar-
Imaxe da Mars Global Surveyor que amosa un manto de po preto do cumio de Pavonis Mons. O po fai que a imaxe se vexa algo borrosa.
-
Imaxe da THEMIS das canles e fosas da ladeira sur do Pavonis Mons.
-
Un cono de cinza na ladeira sur de Pavonis Mons.
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 USGS : Gazetteer of Planetary Nomenclature (ed.). "Planetary Names: Mons, montes: Pavonis Mons on Mars". Consultado o 11-07-2011.
- ↑ 2,0 2,1 Martian Weather Observation Arquivado 11 de marzo de 2007 en Wayback Machine. NASA MGS data 0.7 degrees N 245.9 degrees E 13368 meters
- ↑ Carr, Michael H. (1973). "Volcanism on Mars". Journal of Geophysical Research 78: 4049–4062. Bibcode:1973JGR....78.4049C. doi:10.1029/JB078i020p04049.
- ↑ 4,0 4,1 Scott, D.H.; Dohm, J.M.; Zimbleman, J.R. (1998). Geologic Maps of Pavonis Mons, Mars. USGS, I-2561.
- ↑ Plescia, J. B. (2004). "Morphometric Properties of Martian Volcanoes". Journal of Geophysical Research 109: E03003. Bibcode:2004JGRE..10903003P. doi:10.1029/2002JE002031. Table 1.
- ↑ Carr, Michael H. (2006). The Surface of Mars. Cambridge University Press. p. 49. ISBN 978-0-521-87201-0.
- ↑ Mouginis-Mark, P.J.; Harris, A.J.L.; Rowland, S.K. (2007). Terrestrial Analogs to the Calderas of the Tharsis Volcanoes on Mars in The Geology of Mars: Evidence from Earth-based Analogs, M. Chapman, Ed.; Cambridge University Press: Cambridge, UK, p. 76.
- ↑ Zimbleman, J.R. (1985). "Surface Properties of Ascraeus Mons: Dust Deposits on a Tharsis Volcano" (PDF). Lunar and Planetary Science XVI: 934–935, Abstract #1477. Bibcode:1985LPI....16..934Z.
- ↑ Hartmann, W.K. (2003). A Traveller's Guide to Mars: The Mysterious Landscapes of the Red Planet. Workman (New York). p. 59. ISBN 978-0-7611-2606-5.
- ↑ Shean, David E. (2005). "Origin and Evolution of Cold-Based Tropical Mountain Glacier on Mars: the Pavonis Mons Fan-Shaped Deposit". Journal of Geophysical Research 110. Bibcode:2005JGRE..11005001S. doi:10.1029/2004JE002360.
- ↑ Michael H. Carr (2006). The surface of Mars. Cambridge University Press. ISBN 9780521872010. Consultado o 21-03-2011.
- ↑ http://www.mars.asu.edu/christensen/advancedmarsclass/shean_glaciers_2005.pdf
- ↑ ISBN 978-0-521-86698-9
- ↑ Sleep, Norman H. (1994). "Martian plate tectonics". Journal of Geophysical Research 99: 5639–5655. Bibcode:1994JGR....99.5639S. doi:10.1029/94JE00216.
- ↑ ISBN 978-0-521-85226-5
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 03 de xuño de 2011. Consultado o 10 de xullo de 2011.
- ↑ Connerney, J. E. P. (2005). "Tectonic implications of Mars crustal magnetism". Proceedings of the National Academy of Sciences 102: 14970–14975. Bibcode:2005PNAS..10214970C. PMC 1250232. PMID 16217034. doi:10.1073/pnas.0507469102.