Parque Natural de Urdaibai

Zonas húmidas, costas e bosques combínanse en Urdaibai e dan lugar a un dos espazos naturais de maior valor ecolóxico do País Vasco. O esteiro fórmase pola confluencia do río Oka e o Mar Cantábrico, e coñécese polo nome de Esteiro ou Ría de Urdaibai.

Parque Natural de Urdaibai

Tipo	Reserva da biosfera espazo natural protexido Biosphere Reserve (en)
Situado na entidade xeográfica	Río Oka, mar Cantábrico
Localización
División administrativa	Biscaia, España
43°21′N 2°41′O
Características
Superficie	22.038,61094 ha
Elemento da Lista Vermella do Patrimonio
Data	10 de xullo de 2008
Identificador	reserva-de-urdaibai
Categoría IV da UICN: área de xestión de hábitat e especies
Reserva da biosfera
Identificador	Entrada: unesco.org…
World Database on Protected Areas
Identificador	63232
Historia
Data de creación ou fundación	1989

A desembocadura do río anégase cada doce horas pola preamar, axudando ó deposito de sedimentos no fondo e nas beiras costeiras (especialmente na marxe dereita do estuario, xa que o mar golpea dende o noroeste).

Debido a todo isto a zona presenta unha gran variedade de hábitats, dende praias ata marismas, pasando por terreos lamacentos.

Flora

A especie arbórea máis estendida é a aciñeira cantábrica (Quercus ilex ssp. ilex) cun sotobosco formado por érbedo, alaterno e os máis escasos lentiscos verdadeiros (pistacia lentiscus). Nas áreas da marisma viven diversas especies halófilas coma o verdello (Salicornia ramosissima), suaeda marítima e spartina. Nos areais costeiros atópamos as especies coma as leiterenas. O Tamarix canariensis é común na zona.

Fauna

Entre os mamíferos salientar a presenza do visón europeo, especie ameazada que incrementa a importancia desta reserva da biosfera. Nas costas rochosas cría a gaivota patiamarela e o corvo mariño cristado, namentres que nos areais atopamos a píllara das dunas. Unha gran variedade de aves visitan o parque no pasos migratorios, nas que se poden observar, a Gabita, as aguias pescadoras, os Cullereiros ou o Mazarico real (a limícola de maior tamaño). Tamén están presentes diversos tipos de Ánsares: en dirección norte na primavera, e cara ao sur no outono. No verán de 2015, confirmouse a observación dunha aguia pescadora. Varios exemplares, orixinarias de Escocia, desta especie liberáranse no parque natural para a súa reintrodución. Este programa fóra dirixido pola Sociedade de Ciencias Aranzadi.

Entre os anfibios e os réptiles citar a ra patilonga ou a serpe de esculapio.

Entre os peixes atopamos especies adaptadas ós diferendes graos de salindade. A anguía, o sargo, ou crustáceos coma a esquía son exemplos destas especies.