Magnum (satélites)

Magnum, despois denominada Orion, foi unha serie de dous satélites de recoñemento dos Estados Unidos.^[1]^[2]

Características editar

Os satélites Magnum foron satélites de intelixencia colocados en órbita xeoestacionaria para interceptar sinais electrónicas doutros países. Foron os sucesores dos satélites Rhyolite e a súa misión principal era captar telemetría de mísiles da Unión Soviética e da China. Foron construídos por TRW e tiñan unha masa de entre 2200 e 2700 kg. O reflector da antena principal tiña un diámetro duns 100 m para poder captar sinais moi débiles en terra.^[1]^[2]

Magnum 1 (tamén denominado USA 8) foi lanzado o 24 de xaneiro de 1985 a bordo do transbordador espacial Discovery durante a misión STS-51-C, mentres que Magnum 2 (USA 48) foi posto en órbita o 23 de novembro de 1989 a bordo do mesmo transbordador na misión STS-33. Ambos satélites estiveron funcionando probablemente ata 2013.^[1]^[2]

Notas editar

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Mark Wade (2020). "Magnum" (en inglés). Consultado o 4 de setembro de 2020.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Gunter Dirk Krebs (2020). Gunter's Space Page, ed. "Orion 1, 2 (Magnum 1, 2)" (en inglés). Consultado o 4 de setembro de 2020.

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

[astronautix-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Mark Wade (2020). "Magnum" (en inglés). Consultado o 4 de setembro de 2020.

[gunter-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Gunter Dirk Krebs (2020). Gunter's Space Page, ed. "Orion 1, 2 (Magnum 1, 2)" (en inglés). Consultado o 4 de setembro de 2020.

[1]

[2]