Orbiting Vehicle 1

Orbiting Vehicle 1 ou OV1 e OV1P, foi unha serie de satélites de investigación da Forza Aérea dos Estados Unidos lanzados entre 1965 e 1971.^[1]^[2]^[1]^[3]^[1]

Características

Os satélites OV1 eran pequenos satélites de investigación lanzados en primeiro lugar como carga de oportunidade durante os lanzamentos de proba de mísiles Atlas e despois mediante foguetes adicados. Estaban formados polo propio satélite e o módulo de propulsión ou OV1-PM, que por separado podía cumprir as súas propias misións, nas que se denominaba OV1P. Os satélites OV1 foron adicados a diferentes experimentos en diferentes campos, incluíndo física e bioloxía.^[1]^[2]^[3]

Misións

OV1 1: adicado ao estudo dos micrometeoritos, o fondo cósmico de radio, a densidade de electróns, os campos magnéticos, a concentración de protóns e as emisión ultravioleta e infravermella da Terra. O mecanismo de separación entre satélite e foguete fallou, co que non se cumpriron os obxectivos.
OV1 2: levaba a bordo un espectrómetro para protóns e electróns, un detector de raios X, un magnetómetro, dúas cámaras de ións equivalentes a tecido e dosímetros blindados para protóns e electróns.
OV1 3: levaba unha cámara de ións, un espectrómetro e un experimento de simulación de torso humano de transferencia linear de enerxía. O foguete Atlas explotou durante o voo.
OV1 4: levou a órbita experimentos de crecemento biolóxico de algas do xénero Chlorella e plantas do xénero Lemna.
OV1 5: levaba o experimento BORE (Background Optical Radiation Experiment).
OV1 6: adicado a despregar no espazo obxectivos ópticos.
OV1 7: experimento de gradente gravitatorio. O motor do satélite fallou e as portas para liberar o experimento non se abriron.
OV1 8: denominado tamén PasComSat, era unha esfera inflable usada como repetidor de comunicacións pasivo.
OV1 9: experimento de radiación exosférica e sistema experimental de determinación da actitude.
OV1 10: levaba a bordo dous fotómetros, un contador Geiger, un magnetómetro dual de vapor de rubidio, un telescopio de raios cósmicos pesados, mostras de materiais, un espectrómetro de Bragg de raios X e un experimento de gradente de gravidade.
OV1 11: non chegou a separar do foguete lanzador. Ía estudar as luces nocturnas da Terra, o plasma espacial e os raios X solares entre outras cousas.
OV1 12: levaba o experimento FARO (Flare Activated Radio-biological Observatory).
OV1 13: levaba un contador Geiger, catro espectrómetros, un analizador magnético e outro electrostático, células solares flexibles e un experimento de fricción e desgaste.
OV1 14: levaba un experimento de interferencia electromagnética e un telescopio Lyman alfa.
OV1 15: levaba o experimento SPADES (Solar perturbation of atmospheric density experiment).
OV1 16: tamén denominado LOADS 1 ou Cannonball 1, era unha esfera de alta densidade lanzada para estudar a densidade da atmosfera a baixas altitudes.
'OV1 17: levaba a bordo un experimento de propagación de radioondas, detectores de partículas e luz nocturna, unha baliza para calibración de seguimento de meteoros e un experimento de gradente gravitatorio.
OV1 17A: coñecido tamén como Orbiscal 2', era o módulo de propulsión de OV1 17. Foi usado para estudar as transmisións de radio a través da ionosfera.
'OV1 18: estudou a ionosfera, probou unha antena de disco de alta ganancia, levaba un detector de electróns aurorais.
'OV1 19: levaba a bordo detectores para os cintos de Van Allen.
OV1 20: coñecido tamén como LOADS 2', tiña a mesma misión que LOADS 1.
'OV1 20P: levaba dous experimentos a bordo, un analizador de protóns enerxéticos e un detector termal de fluxo de partículas.
'OV1 21: levaba a bordo varios experimentos para estudar a atmosfera superior.
'OV1 21P: levaba un espectrómetro de masas, un experimento de composición atmosférica e un experimento de resonancia.
'OV1 86: levaba a bordo varios radiómetros e interferómetros, un telescopio de raios cósmicos e un experimento de gradente gravitatorio.

Historial de lanzamentos

Misión^[1]^[2]^[3]	Data de lanzamento^[1]^[2]^[3]	Foguete lanzador^[1]^[2]^[3]	Notas^[1]^[2]^[3]
OV1 1	21 de xaneiro de 1965	Atlas D	Fallo
OV1 2	5 de outubro de 1965	Atlas D	Éxito
OV1 3	28 de maio de 1965	Atlas D	Fallo
OV1 4	30 de marzo de 1966	Atlas D	Éxito
OV1 5	30 de marzo de 1966	Atlas D	Éxito
OV1 6	3 de novembro de 1966	Titan 3C	Éxito
OV1 7	14 de xullo de 1966	Atlas D	Fallo
OV1 9	11 de decembro de 1966	Atlas D	Éxito
OV1 10	11 de decembro de 1966	Atlas D	Éxito
OV1 11	27 de xullo de 1967	Atlas D	Fallo
OV1 12	27 de xullo de 1967	Atlas D	Éxito
OV1 86	27 de xullo de 1967	Atlas D	Éxito
OV1 13	6 de abril de 1968	Atlas F	Éxito
OV1 14	6 de abril de 1968	Atlas F	Éxito
OV1 15	11 de xullo de 1968	Atlas F	Éxito
OV1 17	18 de marzo de 1969	Atlas F	Éxito
OV1 17A	18 de marzo de 1969	Atlas F	Éxito
OV1 18	18 de marzo de 1969	Atlas F	Éxito
OV1 19	18 de marzo de 1969	Atlas F	Éxito

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 Mark Wade (2020). "OV1" (en inglés). Consultado o 22 de decembro de 2020.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 Gunter Dirk Krebs (2020). Gunter's Space Page, ed. "OV1" (en inglés). Consultado o 22 de decembro de 2020.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 Gunter Dirk Krebs (2020). Gunter's Space Page, ed. "OV1P" (en inglés). Consultado o 22 de decembro de 2020.

Véxase tamén

Outros artigos

[astronautix-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 Mark Wade (2020). "OV1" (en inglés). Consultado o 22 de decembro de 2020.

[gunter-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 Gunter Dirk Krebs (2020). Gunter's Space Page, ed. "OV1" (en inglés). Consultado o 22 de decembro de 2020.

[gunterp-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 Gunter Dirk Krebs (2020). Gunter's Space Page, ed. "OV1P" (en inglés). Consultado o 22 de decembro de 2020.

[1]

[2]

[3]