N-2 ou N-II foi unha versión do foguete Delta construído baixo licenza no Xapón. Lanzáronse oito N-2 entre o 11 de decembro de 1981 e o 19 de febreiro de 1987, os oito exitosos.[2][3]
| N-2 / N-II |
|---|
 |
| Función | Lanzador espacial medio |
|---|
| país de orixe | Estados Unidos / Xapón |
|---|
| Tamaño |
|---|
| altura | 35,0 m[1] |
|---|
| diámetro | 2,44 m[1] |
|---|
| masa | 132.690 kg (cheo de propelente)[1] |
|---|
| Etapas | 4[1] |
|---|
|
|---|
| Carga LEO |
|---|
| masa | 2000 kg[1] |
|---|
| Carga GTO |
|---|
| masa | 730 kg[1] |
|---|
|
|
|---|
| Lanzamento históricos |
|---|
| Estado | Retirado en 1987[1] |
|---|
| Sitios | Centro Espacial de Tanegashima[1] |
|---|
| Total de lanzamentos | 8[1] |
|---|
| exitosos | 8[1] |
|---|
| Voo inaugural | 11 de febreiro de 1981[1] |
|---|
| Último voo | 19 de febreiro de 1987[1] |
|---|
|
| Acelerarores – Castor 2[1] |
|---|
| altura | 6,04 m[1] |
|---|
| diámetro | 0,79 m[1] |
|---|
| masa baleiro | 695 kg[1] |
|---|
| masa cheo | 4424 kg[1] |
|---|
| impulsado por | 1 TX-354-3[1] |
|---|
| potencia máxima | 258,915 kN (no baleiro)[1] |
|---|
| Impulso específico | 232 s (a nivel do mar), 262 s (no baleiro)[1] |
|---|
| propelente | Propelente sólido[1] |
|---|
| Primeira etapa – Delta Thor |
|---|
| altura | 22,40 m[1] |
|---|
| diámetro | 2,44 m[1] |
|---|
| masa baleiro | 4059 kg[1] |
|---|
| masa cheo | 84.067 kg[1] |
|---|
| impulsado por | 1 RS-27[1] |
|---|
| potencia máxima | 1030,208 kN (no baleiro)[1] |
|---|
| Impulso específico | 262 s (a nivel do mar), 296 s (no baleiro)[1] |
|---|
| propelente | Osíxeno líquido/Queroseno[1] |
|---|
| Segunda etapa – Delta F |
|---|
| altura | 6,28 m[1] |
|---|
| diámetro | 1,40 m[1] |
|---|
| masa baleiro | 784 kg[1] |
|---|
| masa cheo | 5629 kg[1] |
|---|
| impulsado por | 1 AJ10-118F[1] |
|---|
| potencia máxima | 41,364 kN (no baleiro)[1] |
|---|
| Impulso específico | 280 s (no baleiro)[1] |
|---|
| propelente | Ácido nítrico / UDMH[1] |
|---|
| Terceira etapa – Star 37E |
|---|
| altura | 0,84 m[1] |
|---|
| diámetro | 0,66 m[1] |
|---|
| masa baleiro | 116 kg[1] |
|---|
| masa cheo | 774 kg[1] |
|---|
| impulsado por | 1[1] |
|---|
| potencia máxima | 43,551 kN (no baleiro)[1] |
|---|
| Impulso específico | 285 s (no baleiro)[1] |
|---|
| propelente | Propelente sólido[1] |
|---|
|
|
| [ editar datos en Wikidata ] |
Historial de lanzamentos
editar
| Voo[1][2][3]
|
Data[1][2][3]
|
Rampla de lanzamento[1][2][3]
|
Carga[1][2][3]
|
Resultado[1][2][3]
|
Notas[1][2][3]
|
| 1
|
11 de febreiro de 1981
|
Centro Espacial de Tanegashima
|
ETS 4
|
Éxito
|
Primeiro voo dun N-2.
|
| 2
|
11 de agosto de 1981
|
Centro Espacial de Tanegashima
|
GMS 2
|
Éxito
|
|
| 3
|
4 de febreiro de 1983
|
Centro Espacial de Tanegashima
|
Sakura 2A
|
Éxito
|
|
| 4
|
5 de agosto de 1983
|
Centro Espacial de Tanegashima
|
Sakura 2B
|
Éxito
|
|
| 5
|
23 de xaneiro de 1984
|
Centro Espacial de Tanegashima
|
Yuri 2A
|
Éxito
|
|
| 6
|
3 de agosto de 1984
|
Centro Espacial de Tanegashima
|
GMS 3
|
Éxito
|
|
| 7
|
12 de febreiro de 1986
|
Centro Espacial de Tanegashima
|
Yuri 2B
|
Éxito
|
|
| 8
|
19 de febreiro de 1987
|
Centro Espacial de Tanegashima
|
MOS 1
|
Éxito
|
Último voo dun N-2
|
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 1,48 1,49 1,50 Mark Wade (2011). "N-2" (en inglés). Consultado o 19 de marzo de 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "N-2 Star-37E" (en inglés). Consultado o 19 de marzo de 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "N-2" (en inglés). Consultado o 19 de marzo de 2015.
Véxase tamén
editar
