Misterios dionisíacos
Os misterios dionisíacos foron un ritual da Grecia antiga e de Roma que empregaban psicotrópicos e outras técnicas para inducir o transo (como a música e o baile) para rachar coas inhibicións e as limitacións sociais, ceibando o individuo nun estado natural. Isto tamén proporcionaba certa liberación para os marxinados pola sociedade grega: as mulleres, os escravos e os foráneos. Na fase final do culto, os misterios cambiaron dende o ctónico (a orientación do inframundo) ó transcendental e ó místico, cambiando tamén Dioniso a súa natureza (semellante ó cambio no culto de Shiva). Pola súa orixe como relixión mistérica reservada só ós iniciados, moitos aspectos do culto dionisíaco son descoñecidos e perdéronse coa desaparición do politeísmo grecorromano.
Véxase tamén
editar| A Galipedia ten un portal sobre: Grecia antiga |
Ligazóns externas
editar- Merkelbach, Reinhold, Die Hirten des Dionysos. Die Dionysos-Mysterien der römischen Kaiserzeit und der bukolische Roman des Longus (Stuttgart, Teubner, 1988).
- Padilla, Mark William (editor), "Rites of Passage in Ancient Greece: Literature, Religion, Society", Bucknell University Press, 1999.
- Brigitte Le Guen, Les Associations de Technites dionysiaques à l'époque hellénistique, 2 vol. (Nancy, 2001).
- Sophia Aneziri, Die Vereine der dionysischen Techniten im Kontext der hellenistischen Gesellschaft (Stuttgart, 2003).
- Michael B. Cosmopoulos (ed), Greek Mysteries: the archaeology and ritual of ancient Greek secret cults (Londres, Routledge, 2003).
- Delneri, Francesca, I culti misterici stranieri nei frammenti della commedia attica antica (Bologna, Patron Editore, 2006) (Eikasmos, Studi, 13).
- Giovanni Casadio e Patricia A. Johnston (eds), Mystic Cults in Magna Graecia (Austin, TX, University of Texas Press, 2009).
- Hugh Bowden, Mystery Cults of the Ancient World (Princeton, Princeton UP, 2010).