Menno Simons, nado en Wytmarsum en 1496 e fnado en Wüstenfelden o 31 de xaneiro de 1561, foi un líder relixioso anabaptista neerlandés. Simons foi contemporáneo dos reformadores protestantes e os seus seguidores foron coñecidos como menonitas.

Menno Simons
Nacemento1496
Lugar de nacementoWytmarsum
Falecemento31 de xaneiro de 1561
Lugar de falecementoBad Oldesloe
SoterradoBad Oldesloe
NacionalidadeDezasete Provincias
RelixiónAnabaptismo
Ocupaciónteólogo e sacerdote
Na rede
WikiTree: Simens-20
editar datos en Wikidata ]

"Menno Simons" é a versión neerlandesa do seu nome. A versión frisoa é Minne Simens,[1] en que o posesivo "s" crea un patronímico que significa "Minne, fillo de Simen".

Traxectoria editar

Simons naceu en 1496[2] nunha familia de aldeáns en Wytmarsum, provincia de Frisia (Sacro Imperio Romano Xermánico). O seu pai chamábase Simon e tivo un irmán chamado Pieter.[3]

Foi destinado polos seus padres ao sacerdocio católico. Foi ordenado sacerdote en 1515 ou 1516[4] en Utrecht. Sendo párroco da súa aldea natal, separouse da Igrexa católica o 12 de xaneiro de 1536,[4] para unirse aos anabaptistas pacifistas, despois de estudar con detemento a Biblia e vivir un proceso de afastamento dos dogmas católicos.

En 1537 foi ordenado en Groninga como bispo anabaptista. O seu labor tivo éxito, de xeito que un edicto do emperador Carlos V ofreceu recompensa de 100 moedas de ouro pola súa cabeza e indulto por calquera delito cometido por quen o entregase.

En 1543 foi enviado ao noroeste de Alemaña onde se dedicou os dezaoito últimos anos da súa vida a construír igrexas, ao tempo que proseguía o seu traballo en Frisia.

Estivo en Colonia, Holstein, Prusia e outros lugares, sempre organizando e predicando, acosado polos perseguidores. Aínda que se sabe que estaba casado con Geertruydt e tivo polo menos un fillo e dúas fillas,[5] as condicións de clandestinidade impediron rexistrar máis detalles da súa vida familiar.

Foi notoria a súa preocupación pola divulgación escrita dos puntos de vista anabaptistas nas diferentes linguas da rexión en que traballaba, para o que, cun impresor identificado só como B.L., estableceu unha imprenta en Lübeck, que debeu trasladar a Oldesloe (Holstein) e posteriormente en 1554 ao próximo refuxio anabaptista en Wüstenfelde, onde falceu o 31 de xaneiro de 1561 e foi sepultado no seu xardín.[3]

Obras editar

  • Van de Geestlijke Verrijsenisse (ca. 1536; "A resurrección espiritual")
  • De nieuwe Creatuere (ca. 1537; "O novo nacemento")
  • Christelycke leringhen op den 25. Psalm (ca. 1538; "Meditación sobre o salmo 25")
  • Why I Do Not Cease Teaching and Writing (1539; "Por que non paro de ensinar e escribir")
  • Dat Fundament des Christelycken leers (1539–40; "Fundación da doutrina cristiá")[6]

Notas editar

  1. Hendrik Twerda, Fan Fryslâns Forline, Bolsward, 1968 (Utjowerij A.J. Osinga), p. 128.
  2. Menno's life. Menno Simons.net. Consultado o 15 de abril de 2009.
  3. 3,0 3,1 Menno Simons (1496-1561). Global Anabaptist Mennonite Encyclopedia Online. Consultado o 20 de abril 2009.
  4. 4,0 4,1 Herbermann, Charles, ed. (1913). "Mennonites". Catholic Encyclopedia (en inglés) (New York: Robert Appleton Company). Consultado o 31 de decembro de 2019. 
  5. Geertruydt (16th century). Global Anabaptist Mennonite Encyclopedia Online. Consultado o 26 de outubro de 2012.
  6. Menno's Foundation-Book. Menno Simons.net. Consultado o 15 de abril de 2009.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar